შენს გარეგნობას ნაკლი არც კი მოენახება, ყველას ატყვევებს მაგ ნაძერწი სახის დიდება, შენთვის არავინ არ იშურებს ხარკის გაღებას. ქება-დიდებას შენი მტერიც არ ერიდება.
გარეგან სახეს გარეგნულად აქებენ მხოლოდ, ბევრ შენს მეხოტბეს გულში თურმე იჭვი სდებია, და მაგ სახელის შარავანდედს ეღება ბოლო, როცა შენს სულის სიღრმეებში იჭვრიტებიან.
ფიქრობენ სულიც მათთვის ნათლად გამოკვეთილა, რადგან იციან შენი ზოგი ნამოქმედარი, არამზადები გიყურებენ ვითომ კეთილად, შრომით იცვლება სურნელება მართლაც ნეტარი...
ვეღარ ახერხებ სულიც სახეს რომ დაამგვანო, რადგან დაცურავ უნიჩბოდ და უიალქანოდ.
|