ცოდვად ისა მაქვს, რომ შენს ტრფობას გულით ვატარებ, სიკეთედ ის გაქვს, მე რომ გძულვარ დაუფარავად, ჩემს გულს ცოდვიანს თუ საკუთარ გულს შეადარებ, მაშინ მიხვდები, სიძულვილის ღირსი არა ვარ.
ვიცი, სხვებისგან გაკილვას ვერ გადავურჩები, მაგრამ მე შენგან რა სინდისით გავიკიცხები?! ვერ მაგინებენ ალისფერი შენი ტუჩები, როცა თვითონაც ავხორცობენ თავდავიწყებით.
ნება მომეცი, რომ შენდამი ტრფობა მარადვჰყო, თუ საკუთარ თავს ნებას აძლევ სხვები გიყვარდეს, გთხოვ შემიბრალო, გულისათვის გულს ხომ არა გთხოვ, ეს სიყვარული შებრალებით გადამიხადე.
თუ სიბრალულით შენი გული არ აღივსება, შენც შებრალება არასოდეს არ გეღირსება.
|