სიმართლეს გეტყვი – მე თვალებით არ მყვარებიხარ, რადგან თვალებმა შენში ათას ცოდვას მიაგნეს, მხოლოდ გულია, სიყვარულით რასაც ხლებიხარ და მზერის წყვიდიადს რაც აბრწყინებს და აციაგებს.
არც იმას გეტყვი, სმენადქცეულს რომ მატკბობ ენით, არც ამ დაქცეულ დროს მავიწყებ თუნდაც დროებით, არც ვნებით მათრობ და არც მაცდურ სურნელთა ფენით მიხმობ რომ სადმე მოგიხელთო განმარტოებით.
ხუთივე გრძნობით მოგიძულე, მაგრამ ამაოდ – ეს ბრიყვი გული შენ კვალდაკვალ მაინც დაგყვება და იმ კაცს ვგავარ, ვისაც ქვეყნის სამასხარაოდ სულის ამოხდა მონობაში ეამაყება.
მე, მძიმედ სნეულს, ერთადერთი ის მაიმედებს, რომ ჩემი ცოდვა ტკივილს მხოლოდ ჩემთვის იმეტებს.
|