როდესაც სატრფო ერთგულებას მიმტკიცებს ფიცი,
ვიცი, რომ ტყუის, მაგრამ მაინც ვუჯერერბ სატრფოს,
მინდა იფიქროს,_ამ ცხოვრების მე არა ვიცი
და როგორც ჭაბუკს, ყოველივე მხიბლავს და მართობს.
მერე კი მჯერა, რომ მას სჯერა, ბავშვი ვარ წმინდა,
თუმც კარგად იცის - სიყმაწვილე გადაჰყვა წარსულს,
მეც ჩემი სატრფოს სიცრუისა მჯეროდეს მინდა,
ვტყუით ორივე და სიმართლის გამხელა არ გვსურს.
სიმართლე ვიცი, მაშ სიცრუე რად ვათარეშეთ,
სინამდვილისგან რად გვიხდება ურცხვად გაპარვა?
არ არის ტრფობა მოჩვენებით ნდობის გარეშე,
სიბერემ იცის სიყვარულში წლების დაფარვა.
ასე ტყუილმა გაგვიხადა ორივ მონებად,
რადგან ამ ტყუილს მოაქვს მხოლოდ სიამოვნება.
|
