მიყვარს, როდესაც მიბრალებენ შენი თვალები,
მაშინ ვმშვიდდები თანაგრძნობით პატივნაცემი,
რადგანაც შენს გულს არასოდეს არ ვებრალები,
მიტომ ჩაიცვეს მაგ თვალებმა შავი ძაძები.
ისე არასდროს არ ეცვლება ცასაც იერი,
როცა მნათობი აფერადებს ცას მოკრძალებით,
ისე არასდროს არ მშვენდება დასალიერი
მწუხრის ვარსკვლავის დიდებული ამობრძანებით,
როგორც შენ სახე დაგიმშვენეს ჩემზედ მოზარე,
შავმა თვალებმა - ჩემი ბედის ჭირისუფლებმა.
შავი თუ გშვენის, დაე, გულსაც ძაძა მოსავდეს,
შენს გულცივ გულსაც მიეც ჩემზე გლოვის უფლება.
მაშინ თამამად შემეძლება, ჩემო ხატებავ,
მშვენების ფერად, შავი ფერის გამოცხადება.
|
