დღეს მიხარია, რომ ოდესღაც ასე მაწვალე,
რომ მეც მომიხდა კაეშანის ახლოს გაცნობა,
დღეს მე ვაშავებ და ამიტომ თავს განაცვალებ,_
რადგან, ძვირფასო, არ ვიჩემებ რკინის კაცობას.
თუ დღეს ჩემს გამო შენც ჩემებრი შეგხვდა წვალება,
თუკი ნამდვილი ჯოჯოხეთი შენც გამოცადე,
მაშინ მე უნდა ვუმადლოდე იღბალს ცვალებადს
და გუშინ შენგან გულნატკენი, უნდა გლოცავდე.
როდესაც ჩემი ტანჯვის ღამე მომაგონდება,
ის მოგონება მინდა ისევ ცრმელმა დანამოს!
შენი ალერსით გაყუჩდება ჩემი გოდება
და მეც დაჭრილი სულისათვის მოგცემ მალამოს!
ორივ ვეწამეთ და გულს უკვე გული ენდობა,
შენც, ჩემგან უკვე შენდობილმა, მითხარ შენდობა.
|
