როგორ აცივდა...შენ პიჯაკს იხდი
ხო,ზუსტად იმას,მე რომ მიყვარდა...
შემობრუნებულ ზურგს უთბობ რიდით,
იმ ქალს,რომელსაც არც კი უყვარხარ...
მე ჩემი ფიქრით ვძარცვე ქალაქი...
ვაბრუნე აზრი უმისამართო
შორიდან გხედავ,დგახარ თავსხმაში
და შებრუნებულ პიჯაკზე დარდობ...
ამწვავებ ნაფაზს,ნევროზულად ბერავ ნესტოებს...
ჩამოყრილ მხრებით ეზიდები სიყვარულს სხვისას...
ის მიდის სადღაც და შენ მისი გიყვარს სიშორეც...
გულში იხუტებ სიმარტოვეს-მის ჩაცმულ პიჯაკს!
ზუსატად ისევე,მე რომ ვყნოსავ ჩემს სხეულზე
შენს დაღვრილს წარსულს
და მიტოვებულ ფიგურებით ვაწყობ მომავალს....
შენ თუ სხვა გიყვარს,დამიჯერე,ის ქალი არ მძულს...
სუნთქვა უშენოდ-დასასრული,ამ გულს მომიკლავს!
გაყევი იმ ზურგს,უკან ერთხელ არ მოუხედავს...
დაეწიე და დაუსეტყვე გული ვნებებით..
მეც ერთ თავხსმაში გულის კარებს გამოვიხურავ
და შენს პიჯაკზე დარჩებიან ჩემი ხელები...
|
