ჩვენ გადმოვლახეთ სამყარო,
როგორც მოწყვეტილი ვარსკვლავი ორი
სახლის გარეშე დარჩენილი...
არასდროს გადამწვარი და
არასდროს დაბერებული
ჩვენი სიყვარული იყო ძლიერი... !
ჩვენ მოვიგონეთ სიყვარული
იმ დროს როცა სატურნის ზარებით ვერთობოდით,
ჩვენ გვეძინა და ერთმანეთს ვათბობდით...
როცა ვემალებოდით პლუტონს
ჩვენ ვჩერდებოდით ჩაის დასალევად მზის ქვეშ
და შემდგ ვაგრძელებდით მოძრაობას კვლავ...
ჩვენი სიყვარული იყო ძლიერი... !
მოვა დრო და მივატოვებთ ამ უსასრულო სამყაროს,
ჩვენ დავმწუხრდებით და გავიგიმებით
გვეცოდინება, რომ მომავალი შეხვედრა ისევ დადგება...
როცა დრო მოვა შენ წახვალ მე კი დავრჩები,
მიზეზი ჩემი დათმობისა იქნება მარტივი...
და მომიხდება ვუმზირო შენი ცხოვრების სასწაულს გვერდიდან...
ჩემი სიყვარული იყო ძლიერი... !
მე დავიბადე თბილ ორშაბათს,
და ძლიერ ვნატრობდი შენ სიახლოვეს...
მე არ ვეძებდი შენს ვინაობას... ან სად გეძინა,
მაგრამ ყოველთვიც ვიცოდი რომ შენ აქ იქნებოდი....
ცხოვრების ძიებამ ძლიერ დამღალა და დამასუსტა,
მე ვიცოდი სად მეპოვნე მაგრამ ველოდი შენს სურვილს
ერთმანეთთან კვლავ სიახლოვის...
შენი სიყვარული იყო ძლიერი... !
ამაღამ მიძინებისას ვოცნებობდით სიცოცხლის სიყვარულზე,
იმედზე, მხიარულებაზე და გართობაზე...
და ვაგრძელებდით ერთმანეთის ყურებას მომღიმარედ,
იმ იმედით რომ ხვალ ისევ შევხვდებოდით,
მხიარულების ნეტარებით... ურთიერთტკბობით...
ვმღროდით... ვცეკვავდით ხელი-ხელ ჩაკიდებული
მზის ჩასვლამდე...
ჩვენი სიყვარული არის ძლიერი... !
ჩვენი სიყვარული არის ძლიერი
და ჩვენ კვლავ ერთად ვართ,
მოდი კვლავ შევხვდეთ რომ მივაღწიოთ იმას რაც წესით გვეკუთვნის,
იმიტომ შევხვდეთ რომ კვლავ გაერთიანდნენ ჩვენი სულები,
რათა ისინი იქცნენ როგორც ერთი მთლიანი...
ორი სხეული, ერთი სული... ისე რომ დავხუჭოთ თვალები
და ვიმოგზაუროთ სამყაროში როგორც უწინ...
|
