მონატრება... - 12 თებერვალში 2010

შენი მონატრება ჩემს გულს აწერია,
როგორ მომენატრე, ცრემლიც ამდენია.
უშენო წამიც კი ჩემთვის თვეებია
დრო გადის თვალები აღარ ჩერდებიან.
წარსულს ისევ მოაქვს ჩემთვის მონატრება,
და არც შენს თვალებში არ ჩანს სინანული.
ნეტავ გრძნობდე მაინც შენ ჩემს მონატრებას.
ნეტავ გრძნობდე მაინც რა არს სიყვარული.
და თუ შენ მიხვდები ტკივილს მონატრების,
მოდი ეს ტკივილი ცოტა გამიქარვე.
იქნებ მაშინ მივხვდე რომ ცხოვრებას ააქვს,
ცოტა სიხარული, ცოტაც სილამაზე.
და თუ ამას მივხვდი მაშინ დაგპირდები,
რომ არასდროს წავალ, და არც დავიღლები.
მუდამ გჯეროდეს რომ არსად გავიქცევი
და არც მიგატოვებ შენს თავს გეფიცები.
მე შენს მონატრებას ვერსად გავექეცი,
და ვერც დავემალე შენგან მოსულ ფიქრებს.
შენ რომ გრძნობდე, ახლა როგორ მენატრები,
ალბათ მოხვიდოდი და დარჩები კიდეც.
წლებმა გაიარა და შენს მოლოდინში,
ისევ მარტოობამ ტირილს შემაჩვია.
ჩემ გულს აწერია შენი მონატრება,
გარეთ გაიხედე თოვლიც რამდენია.