მე შენ არ გიცნობ - 17 თებერვალში 2010

მე შენ არ გიცნობ და ალბათ ვერც ვერასოდეს გაგიცნობ. არც ის ვიცი რა იმალება შენს ხმაში, შენს ხმაში და სიტყვებში, შენს ხმაში, ღიმილში, დაუჯერებელია მაგრამ მიყვარხარ, მაგრამ გჯეროდეს გასაკვირი არაფერია. ვიცი არც იმას დაიჯერებ რომ გაღმერთებ, რომ ხატებში შენს სახეს ვხედავ. სახე რომელიც უცხოა და ამავე დროს ნაცნობი. შენ უცაბედად შემოიჭერი ჩემს ცხოვრებაში და ყველაფერი ისე შეცვალე არც არაფერი გიკითხია. მოულოდნელად ჩემი ცხოვრების ღმერთი გახდი. არ ვიცი ასე მოულოდნელად როგორ შემიყვარდი, როგორ დაიმონე ჩემი გული. ნუთუ ერთმანეთისათვის ასეტი უცხოები დავრჩებით? ნუთუ არასოდეს მეღირსება შენი თვალების, შენი ღიმილის დანახვა? ნუთუ მხოლოდ პიქრებსჰი მეცოდინება როგორი ხარ?
არ ვიცი რატომ უნდა მიყვარდე, რატომ უნდა გაღმერთებდე როდესაც ისიც კი არ ვიცი რა მოელის გრძნობას რომელიც უცაბედად დაიბადა ჩემს გულში. ნუთუ დავიტანჯები? ნუთუ ცალმხრივი სიყვარული მარგუნა ღმერთმა ბედად რაც ყოველთვის წარმოუდგენელი მეგონა? შენ ჩემთვის მიუწვდომელი მწვერვალი ხარ. შენ ჩემთვის ოცნება ხარ რომელიც ვიცი რომ არასდროს ახდება.

ახლა ღამეა. მშვიდი ღამე. მე კი ვზივარ და ვწერ როგორ მიყვარხარ და ვიტანჯები უშენოდ. თვალებს ვხუჭავ და ფიქრებში წარმოგიდგენ რომ ჩემთან ხარ. მესმის შენი სუნთქვა და სიტყვები. მანუგეშებენ, არ მტანჯავ, არ თელავენ გრძნობას, გაღმერთებენ, მაგრამ ვახელ თვალებს და ფიქრებთან ერთად შენც ქრები. და აი დაეცა ცრემლის ერთი წვეტი პურცელს. ეს ჩემი პირველი ცრემლია, რომელიც შენ გეკუთვნის. მიყვარხარ სიცოცხლე და ყოველთვის მეყვარები. ოღონდ მომეცი იმის იმედი რომ ოდესმე დამიძახებ და მომეფერები !!!!!!!