კმარა,ცრემლები ნუღა გერევა,
წუხილი ნუღა გიდგას თვალებში.
ხუმრობა იყო ის მოფერება,
გართობა იყო მისი ალერსი.
ახოვანი და კოხტა ვაჟები,
საქართველოში ცოტა როდია!
შავი თვალებით და ულვაშებით
მათ ბევრის გული დაუკოდიათ.
დიდებაზე და სახელზე ფიქრით
გადმოხვეწილა იგი შორიდან.
სახელს და ხიფათს დაეძებს იგი
და აბა შენთან რას იპოვიდა?
თუმცა წავიდა,დაგტოვა ბოლოს-
შენ ერთს გფიცავდა მთელ ქვეყანაზე.
ის აფასებდა შენს ალერსს მხოლოდ,
მაგრამ შენს ცრემლებს ვერ დააფასებს.
|
