ისევ აღარ ვარსებობ - 28 თებერვალში 2010

გიო ნანობდა საკუთარ საქციელს, ტანჯავდა ის რაც გააკეთა, მაგრამ რატომღაც არაფერს აკეთებდა ამის გამოსასცორებლად,იქნებ იმითო რომ ლიზი მართლაც ისე შეუყვარდა როგორც მეგობარი, თავადაც არეული იყო საკუთარ თავში, იცოდა მხოლოდ ის რომ გული მასაც საშინლად სტკიოდა........
გადიოდა დრო, ლიზის ისევ სტკიოდა ისედაც გაცამებული გული, თუმცა მის ცხოვრებაში რაღაც შეიცვალა, მას ახლა მეგობრები ჰყავდა, რომლებთანაც ატარებდა მთლე დროს, მისი თვალები აღარ იყო სევდიანი, ახლა უკვე აღარ იდანაშაულებდა თავს, პიქრობდა რომ ასეთი იყო ბედისწერა, ახლა უკვე ლიზიც ერთი ჩვეულებრივი გოგონა იყო, რომელსაც უამრავი თაკვანისმცემელი ჰყავდა, მაგრამ ლიზის ისევ უყვარდა გიო, თუმცა გიოს არც კი ახსენდებოდა ლიზი, მასზე აღარ ფიქრობდა არ უნდოდა მისთვის ისევ გული ეტკინა, ის ხედავდა რომ ლიზი ახლა ბედნიერი იყო და მას ეს ფაქტი ძალიან ახარებდა...
ლიზი ერთ დღეს დაქალის დაბადების დღეზე იყო დაპატიჟებული...
-აუ დე არ მინდა წასვლა, ხო იცი არ მიყვარს დაბადების დღეები,
-ლიზი როდემდე უნდა იყო ასე? არ გიყვარს მაგრამ ნათია შენი საუკეთესო დაქალია და ძალიან ეწყინება თუ არ მიხვალ
-აუ რაღაც ისეთი შეგრძნება მაქვს რომ ცუდი რაღაც მოხდება და არ მინდა წასვლა დე.
-სისულეებს ნუ ლაპრაკობ ლიზი, ჩაიცვი და წადი
-ხო კაი დე, დამითანხმე და რა ჩავიცვაააა?
-რა ვიცი დე, ის ლურგი კაბა შენს თვალებს უხდება და ის ჩაიცვი
-ხო კაი დე, მიყვარხააააააააარ.
ლიზი შეუდარებლად ლამაზი იყო, ნათიასთან რომ მივიდა ყველა მას უყურებდა...
უცებ კარები ვიღაცამ გააღო,ლიზიმ იქითკენ გაიხედა და გაშეშდა, კარებში გიო იდგა, არც გიო ელოდა ლიზის იქ ნახვას და ერთმანეთს გაკვირვებული უკურებდნენ, გიო თურმე ნათიას ძმის ძმაკაცი იყო.... მთელი საღამო ერთმანეთისთვის ხმა არ გაუციათ, ისე მოიქცნენ თითქოს ერთამნეთს არც კი იცნობდნენ.... ლიზი ვიღაც ბიცჰტან ერტად რომელსაც Lაშა ერქვა ვალსს ცეკვავდა რაც აშკარად აღიზიანებდა გიოს მაგრამ რა უნდა ეტქვა.... გვიან დაიშალნენ, წამო ლიზიგაგცილებ, შესთავაზა ლაშამ, ლიზის უარი არ უთქვამს.... დაბლა რომ ჩავიდნენ იქ გიო იყო, ლიზი წამოდი მე გაგაცილებ, არა გიო არ მინდა უკვე მყავს გამცილებელი და შენ არ მცჰირდები.
-ტავი გაანებე ხომ ხედავ არ სიამოვნებს შენი სიახლოვე, უთხრა ლაშამ გიოს.
-რაც არ იცი იმაში ნუ ერევი რა.
-სამაგიეროდ ვიცი რომ შენ მას არ სცჰირდები.
გიომ ეს ვერარ მოითმინა და დაარტყა ლაშას, გიო გაგჟდი არს აკეთებ? იყვირა ლიზიმ, უცებ ლაშა წამოხტა გიოს მივარდა და გაიქცა... გიო ჩაიკეცა, ლიზი მას მივარდა, გიოს გულში დანით იყო დაცჰრილი, უკვე სუნთქვა უცჰირდა,ლიზი ყვიროდა, შველას ითხოვდა
-ცჰუ ლიზი ნუ ტირი, აზრი არა აქვს,აი ხომ ხედავ შენს მკლავებში ვკვდები
-არა გიო არა შენ არ მოკვდები, მე ხომ შენ მიკყვარხარ და მე უშენოდ ვეღარ ვიცოცხლებ.
-არა ლიზ არა, იცოცხლებ და ისიც გეცოდინება რომ მე ბედნიერი ვარ, ძალიან ბედნიერი, მე ხომ ასე ახლოს ვარ შენთან, ლიზი მე შენ ძალიან მ ი ყ ვ ა რ ხ ა რ დამარცვლით ცარმოსთქვა ეს სიტყვები გიომ და თვალები დახუცჰა......
ლიზი უკვე აღარ ყვიროდა, სიტყვებიტ არ აიხსნება ის რასაც ლიზი აკეთებდა, ის უკვე აზრზე აღარ იყო, ის ცოცხლობდა მაგრამ ის ისევ აღარ არსებობდა, მისთვის მოკვდა ყველაფერი....18 წლის გოგო გაგიჟდა... რა უნდა ყოფილიყო ამაზე უფრო დიდი ტრაგედია.... ის ცხოვრებამ გაამწარა.....