ჰო, ამ ღამით ჩემს ფანჯრებთან ჩურჩულებდა ცელქი მარტი,
სურნელება მოეტანა უნაზესი, თბილი ქალის,
წკაპა-წკუპით აცეკვებდა წვიმა თვის მუქ ლამაზ ლაქებს,
მე კი ჩუმად ამ მსხვილ წვეთებს ვიგროვებდი შიშველ ტანზე...
სულში სიმი თუ კრთებოდა, სიმი-მხოლოდ სიმარტოვის,
და გაზაფხულს მარტოობა მოეპარა სინანულით,
მერე ქუჩებს, ვიწრო ქუჩებს- შეერიათ მკრთალი სევდა
და ეს ჩემი სიამაყეც, მაპატიოს უნდა ყველამ...
აი, ახლა, ჩვენი მარტი უღიტინებს გულის ფიცარს,
გიჟი წვიმის და სირბილის მეტი ახლა არა მინდა,
შენ ხომ იცი?!.. მილიონი გაზაფხულიც არ მეყოფა,
და ამიტომ ჩაგჩურჩულებ ყურში ჩუმად ჩემს ოცნებას..
ჰო, ამ ღამით გულში უცებ შეიპარა გაზაფხული,
სინანულით, სიხარულით, სევდითა და სიყვარულით,
მერე ყველა ქალის გულში სითბო დრომაც ქარგა ნელა,
ჩვენ მარტში ხომ იისფრად თოვს და ჩვენი თვე ეტრფის ყველას...
|
