გონებამიხდილს ხსოვნის კოცონთან,
მომენატრები დარდივით წყნარი,
გოგოს რომ ერთი ბიჭი მოსწონდა,
თურმე სხვა ქალის გამხდარა ქმარი.
-ნუ იბუზები მაგ ცივ ბუხართან,-
გამომიტყუებს ერდოზე მოლი,
იმ ბიჭს რომ ერთი გოგო უყვარდა,
ვაგლახ, რომ სხვისი გამხდარა ცოლი.
ჩუმად ქირქილებს ბედი მის შემდეგ
და სვლეპავს ცრემლებს, კვლავ რომ მოღონდეს,
ვიცი, იმ დღეთა ლამაზ სიშლეგეს
მოისაკლისებს ჩვენი ორღობე,
ცა, ვარსკვლავები, იები ნაზი,
უარყოფა და ჩუმი თანხმობა,
შინაბერათა შური და ბრაზი,
და საჭორაო ამბით გართობა.
გვიჭირისუფლებს ობოლი ფიჭვიც,
და შემოიხევს სამოსელს ქარი,
გოგოს რომ ერთი მოსწონდა ბიჭი,
თურმე სხვა ქალის გამხდარა ქმარი... |
