თვალი გავახილე , ჯერ კიდევ არ იყო გათენებული ....ფარდა გადავწიე და ჩემს ოთახში თვალისმომჭრელი მთვარის შუქი შემოიჭრა . იმ ღამეს მთვარე რაღაც უცნაურად , განუმეორებლად ანათებდა... ვეღარ მოვითვმინე და შუაღამისას გარეთ გავედი , ცას ავხედე იგი ვარსკვლავებით იყო მოჭედილი .... მაგრამ მათ მთვარის სიკაშკაშე ჩრდილავდა ... გულლმა უცნაურად დაიწყო ძგერა .... ურო სწრაფად და უფრო ნაზად , თითქოს რაღას კარგის მოახლოებას ელოდა იგი , თვალებმა კაშკაში დაიწყეს და სევდა რომელიც ადრე ბუდობდა სადღაც გაქრა . რაღაც შორეულ ლალწაულს ველოდი ...
შუა ღამისას როდესაც ახლად დამდგარი გაზაგხულის თბილი ქარი უბერავდა , ახლად გაშლილი მინდვირს ყვავილებიდ თავბრუდამხვევი , დამატყვევებელი სურნელი იდგა ცა უცნაურად ანათებდა , მე კი მარტო ვიდექი ამ ღამის სამოთხესჰი , ღამით როდესაც მარტოობა ყველაზე დიდი ცოდვაა , ვიდექი და ვუყურებდი ცის ამ საოცარ გასხივოსნებას , ... და სწორედ ამ დროს გაქრა ყველაფერი , მეც , ის მოკაშკაშე ცაც და ის გაზაფხულიც ,რადგან ესს ყველაფერი თურმე ჩემი ღამის ოცნება , სიზმარი ყოფილა ....
გავიღვიძე და თვალწინ დამიდგა მწარე რეალობა ... ცივი უმოწყალო ზამთარი რომელშიც განსაკუთრებული არაფერია .... გარდა ცის სიღრმიდან წამოსული ფიფქებისა რომელიც ძალიან მალე ტოვვებს ამ განზომილებას .... , და ჩემი მოელვარე თვალებისა რომელიც ზამთრის ამ სუსხსჰი ისევ სითბოს და ყვავილების სურნელს გრდძნობდა ....
აი ასე დამთავრდა ჩემი ცხოვრების ერთადერთი სიზმარი რომელიც რეალობას ძალიან ჰგავდა მაგრამ შორს იყო მისგან ....ამ სიზმრის მერე ჩემს ცხოვრებაში იმ დღის მოლოდინი დარჩა და ოდნავი გულდაწყვეტაც ....... მე ხომ იმ ღამის საიდუმლო ვერ გავიგე ....
|
