მოჩვენებითი ლაღი ღიმილი,
მოჩვენებითი წვიმა,
მოჩვენებითი გულის ტირილი
და შენში ძველებურად ცივა...
დაშლილი ფიქრთა კრებული,
დაშლილი ოცნების გროვა,
დაშლილი სივრცის ჰაერი...
და მარტოობაც მოვა.
გაფრენილ დღეთა ხალისი,
გაფრენილ წამთა რწმენა,
გაფრენილ პეპელას ემსგავსა
პატარა გულის თმენა.
უფერულ სიტყვებს გაჰყვება
უფერულ აზრთა ჯარი,
უფერულ ფოთლებს მოიტანს
დღეს მარტის გიჟი ქარი.
გაქრება იის სურნელი,
გაქრება...წლებიც გავა...
გაქრება ყველა სურვილი
და სიყვარულიც წავა.
მარტო დარჩენილ თვალებში
სევდა შემორჩა ქართა,
მოუფერებელ ტუჩებს კი
ნაზად დასცდება:
" * * * * "
|
