ჩვენ ვამბობთ "არ მიყვარს", გულში კი ცრემლები მოგვდის.
ჩვენ ვამბობთ "მეზიზღება", იმისთვის, რომ ჩვენ თვითონ დავიჯეროთ ეს.
ჩვენ ვამბობთ "ნახვამდის", იმ იმედით, რომ მას კიდევ ერთხელ ვნახავთ.
ჩვენ ვამბობთ "წადი", რომ მანდ არ დაინახოს ჩვენი ცრემლები.
ჩვენ ვამბობთ "არასოდეს", როდესაც ვიცით, რომ ეს კიდევ ერთხელ მოხდება.
ჩვენ ვამბობთ "გადამიყვარდა", როდესაც გრძნობების აღიარების გვეშინია.
ჩვენ ვამბობთ "მე შენ დაგივიწყე", როდესაც მასზე ფიქრი თავიდან არ ამოგვდის.
ჩვენ ვამბობთ "მისი ნომერი წავშალე", როდესაც ის ზეპირად ვიცით.
ჩვენ ვამბობთ "ჩვენს შორის ყველაფერი დამთავრდა" როდესაც ყველაფერი მხოლოდ იწყება.
ზოგჯერ ჩვენ შეგვიძლია ვთქვათ "მიყვარხარ", რადგანაც პასუხის მოსმენის გვეშინია.
ჩვენ ვთხოულობთ, რომ მარტო დაგვტოვონ, როდესაც ყველაზე მეტად გვჭირდება დახმარება.
ჩვენ იმედი გვაქვს, როდესაც არანაირი შანსი არაა.
ჩვენ ველოდებით, როდესაც უკვე კარგა ხანია დაგვივიწყეს.
ჩვენ ვოცნებობთ, და თან ვიცით, რომ ეს არასოდეს არ მოხდება...
|
