ყოველ საღამოს, როცა მინდა დავწერო
ლექსი,
როცა ბავშვები ეზოს ნუშებს
ეთხოვებიან,
უცხო გოგონას აღებული აკორდი
მესმის,
დავდებ კალამს და დავმუნჯდები,
ბ ე თ ჰ ო ვ ე ნ ი ა...
ის მოჰყავს ჩემთან უცხო გოგოს
უცხო ალერსით,
მოჰყავს, რომ გული ჩემი სადღაც
წაიღოს...
და იმ საღამოს, ბეთჰოვენი როცა
არ მესმის,
მე მეშინია, ის გოგონა ავად არ იყოს...
|
