ასი წლის შემდეგ ისევ ქალაქში ზამთრი მოვა,
ასი წლის შემდეგ
ისევ დაიწყებს ფანტელი თოვას,
ასე წლის შემდეგ,
ისევ გეჯდები მღერვალედ გვერდზე,
ასე წლის შემდეგ,
ისევ გაკოცებ მხურვალედ ხელზე,
მე ისევ მიყვარხარ
როგორც უწინ და ისევ მაკვირვებს შენი ცრემლები
მე ისევ გნახე ქუჩაში გუშინ და ავიფარე სახელზე ხელი,
ასი წლის შემდეგ ისევ ვიჯდებით მე და შენ ბაღში,
ასი წლის შემდეგ ისევ ვიჩხუბებთ შენ წახვალ სახლში,
ასი წლის შემდეგ,
გზას გამინათებს მე შებსკენ მთვარე
ასი წლის შემდეგ,
როცა გამიღებ პატარავ კარებს მე გეტყვი,
მე ისევ მიყვარხარ როგორც უწინ და ისევ მაკვირვებს შენი ცრემლები,
მე ისევ გნახე ქუჩაში გუშინ და ავიფარე სახელზე ხელი,
ასი წლის შემდეგ ალბათ ვიქნებით ასოცდაათის ასი წლის შემდეგ
მოგვენატრება ჩვენ ოცდაათი,
ასი წლის შემდეგ მაინც ვიჯდებით ბებრები ერთად,
ასი წლის შემდეგ როცა ვიქნებით ჩვენ ახლოს ღმერთთან,
მე გეტყვი მე ისევ მიყვარხარ როგორც უწინ და ისევ მაკვირვებს შენი ცრემები,
მე ისევ გნახაე ქუჩაში გუშინ და ავიფარე სახეზე ხელი,
ასი წლის შემდეგ ისევ ზამთარი ქალაქში მოვა,
ასი წლის შემდეგ ისევ დაიწყებს ფანტელი თოვას და ალბათ დათოვლილ ბაღში ისევ ვიჯდებით ბებრები ერთად,
მაგრამ ეს ყველაფერი ასი წლის შემდეგ,
ასი წლის შემდეგ.
|
