მეჩვენება თითქოს ის კვლავ აქ არის, ოთახიდან ოთახში დადის და თავის გაფანთულ ნივთებს ეძებს, მერე მე მიხმობს და მეკითხება ხომ არ ვიცი სად არის მისი ვერცხლის საათი ან თეთრი ჰალსტუხი შავი ზოლებით, ან კიდევ ისეთი რამ რაც კარგა ხანია მის გარდერობში აღრ ინახება. მე კი როგორც ყოველთვის ვუღიმოდი, ვკოცნიდი და ვურჩევდი სხვა ჰალსტუხი გაეკეთებინა, საათს კი მე ვუპოვიდი.
... და მაინც რა საყვარელი იყო ჩემი ქმარი, ყოველთვის ყველაფერს კარგავდა, მერე ეძებდა და გაუჩერებლივ ბუძღუნებდა. მე კი ყოველთვის ჩუმად ვუსმენდი, ვუღიმოდი მერე კი მის დახმარებას ვცდილობდი...
საუზმეს ყოველთვის გადარბენაზე მიირთმევდა, მერე შუბლზე მკოცნიდა და სახლიდან გადიოდა. ეჰ, როგორც კი სახლიდან გავიდოდა ერთი სული მქონდა სამი საათი, როდის შესრულდებოდა.(შუადღეს სადილისთვის მოდიოდა და ერთი საათი ჩემს განკარგულებაში იყო.)
სახლში მარტო დარჩენილი ყავას ავადუღებდი, ტელეფონთნ დაჯდებოდი, ფეხს ფეხზე გადავიდებდი და დაქალს ვურეკავდი. 15 წუთის ლაპრაკის შემდეგ ხალათს გავიხდიდი, აბაზანას მივაშურებდი, თვს მოვიწესრიგებდი, მერე კი საშინაო საქმეებით დავკავდებოდი. ბოლოს საყიდლებზე გავდიოდი. პროდუქტს დიდი მონდომებით ვარჩევდი, ჩემი გივიკოსთვის ყველაფერი საუკეთესო მინდოდა. მინდოდა ჩმით ემაყა და ყოველთვის კმაყოპილი ყოფილიყო. სადილად ყოველთვის გემრიელ კერძს ვუმზადებდი და შექებას ველოდი.
მიყვარდა გივი და მისთვის არაფერს ვიშურებდი. მასაც ვუყვარდი ... Read More

დამთავრდა ცრემლით ბანალურად
ერთი სიყვარულის პრემიერა..
უცნობი სიზმრებისთვის გამიმეტე
ასეთი თავნება და ნებიერა,
არადა ღმერთმანი თავი მომწონს
მართლაც კარგი ვარ და სასურველი
ნუთუ ადექი და შემელიე
ნუთუ უჩემობას გაუძელი
ვაი შენ თორემ მე რა მიჭირს
მე ჩემს ტყე უღრანებს გადავლახავ
შენებრ გონიერი იმდენია..
ჩემებრ თავქარიანს სადღა ნახავ....