მთავარი » 2010 » მაისი » 24
ქუჩაში დავარდნილა ვიგაცის ყვავილი,
ასვალტის ჭუჭყი და მტვერი დასდებია,
მის ფურცელს სიცოცხლის ნამი შესშრობია,
ყვავილი ოცნების ლამაზი ფერია,
მე ახლოს მივედი, მის გვერდით ჩავცუცქდი,
სურნელს აფქვევდა ჯერ კიდევ ცოცხალი,
თავი დაეღუნა,მიწას დაჰკრობოდა
და თითქოს ამბობდა "რა ჩემი ბრალია" ?
გოგოს სხვა უყვარდეს, ბიჭი მას ეტრფოდეს,
უძილოდ ათევდეს ღამეებს მთვარიანს,
ყვავილი აჩუქოს?! გოგომ არ მიიღოს?!
ქუჩაში დამაგდოს?! "რა ჩემი ბრალია" !!
|
TUNDAC ERTI WUTIT, TUNDAC ERTI WAMIT,
MINDA ROM GIYVARDE GAMIXSENO RAMIT,
IQNEB QERA TMEBIT, IQNEB CHUMI MZERIT,
CHEMI TVALIS JRILIT,CHEMI GULIS DZGERIT,
GAIXURE KARI DAIKARGA GRDZNOBA,
ME MWYURODA DZLIER, SHENIT DIDXANS TROBA,
SAMWUXAROD VICI YVELAPERI QREBA,
DA CHAGIQRA ALBAT SIYVARULIS VNEBA,
MARTOOBIS GAMO SHISHI MIPYROBS EULS,
SHEIBRALE SULI, NU DAMTOVEB SNEULS.....
................................................................................
ME ROM MOVKVDEBI SHEMODGOMA IQNEBA MASHIN,
CIVI HAERI GAMIYINAVS AM CISPER TVALEBS,
DA ARE MAREC GAYVITLDEBA TITQOS CHEMS GAMO,
XEEBIC TITQOS STIRIANO CHAMOYRIL POTLEBS,
GANSVENEBIS DROS TOVLI MOVA DA GATETRDEBA,
IS SABOLOOD GADAXEDAVS CHEMS MDUMAR SAXES.
CHAMASVENEBEN MIWISIGRMIS SADGAC UPSKRULSHI,
...
Read More
|
ნესტანის იავნანა.
დროის გაყვანის სტოკატოები და უთავბილო სერენადები, ...ვინმეს,ოდესმე, მოაგონდები? ოდესმე, ვინმეს, გაახსენდები?...
თაობებს ზრდიდნენ შენს სიყვარულზე. შენთვის მოხტულ ცის სიხარულზე. შენთვის ჩნდებოდა ქვეყნად მაისი და ათენებდა უკუნს აისი.
შენ გიმღეროდნენ ნაკადულები, ტყე და ველები მოქარგულები. სევდა ქრებოდა შენს ერთ ღიმილზე, ვით უწმინდური,ბავშის ტირილზე.
მზეს გავედრებდნენ მომლოცველები, ცის შენაპირზე შენი მხლებლები. ყველგან,ყოველთვის ამ ცის ქვეშეთში, შენ ერთადერთის მხოლოდ მცველები.
გახსოვს,არ გახსოვს სულ არაფერი? ის ნეტარენა იყო რაფერი?! გამოიღვიძე! გამოიღვიძე! და გააღვიძე სუყველაფერი!
|
მილიონჯერ მაქვს უკვე ნახული, სად არის განძი გადანახული. ყველა წმინდა და ყველა ნარჩევი, წარმავალისგან გამონარჩევი.
ამ ცხრა მთისა და ამ ცხრა ზღვის მიღმა გულის გულშია დავანებული. ფენა და ფენაა საზეო წყობით, ორმოც ოთახში დალაგებული.
მაგრამ, ერთია განძის მიგნება და მეორეა შეხსნა კარისა, ხალას ოქროთი ჩამოსხმულისა და მოტანილი უფლის ხარისა.
ერთადერთთა ამ ქვეყანაზე ამ საიდუმლო კარის გამღები და იმ დაკარგულ ოქროს გააღებს ყავს ერთადერთი მხოლოდ გამგები.
|
მოლეკულარულ დონეზე, იქ სადაც სული ხორცდება, ჩაშიფრულია ზიარი შემი და ჩენი ცხოვრება.
მიზიდულობის კანონით ჩვენ ერთმანეთზე კრულები, თვალით უხილავ ძაფებით სხვადასხვა პოლუსს ბმულები.
სასრულით დასაბამისკენ უფსკრულს შვებული ტრამპლინით, წარსულით გამოტყორცნილი ზე მომავალში გზავნილით.
ამ ქვეყანაზე ცხოვრება მავანს სამოთხე გონია, და სხვისი გაკვირვებია ,,-თმენა რად მოუგონია?!’’
წამია წამი საწუთრო და წამის წამით წამება, ძნელი მაგრამ საშური იმ ერთადერთის წამება.
|
გამოგიზოგავ როგორც სიცოცხლეს და მოგენდობი ვით მიწას აღთქმულს, ზმანებათ შორის მოსიარულეს, შენ საოცნებო სიონის ასულს.
ამ ქვეყანაზე ძნელია მოსვლა და უძნელესი ასვლა ზეცაზე, როგორც მთასვლელის ბოლო ლაშქრობა თვალ შეუწვდენელ მწვერვალთ მწვერვალზე.
როგორც წმინდა განძს ისე დაგიცავ, შენით მოხატულ ჩემს ცხრაკლიტურში და ცივ ნიავსაც არ მოგაკარებ, უშენოდ შეშლილ ჟამთ შესაყარში.
ქვიშის საათად ჩამოიშლება ამ ნაბოლარა აწმყოს მარცვლები და მომავლის მზეს მივეგებებით, ღამე მოვლილი და ნაწვალები.
|
[color=purple]color]lkk
|
კესო სახლშ სულ მთლად წველი მივიდა, გარებზე არ დაუზარუნებია, იმედი არ ქონდა ,რ ომ ვინმე გაუღებდა, დედამისი ხომ კახასთან ერთად იყო... "-ნეტა როდი მოვა სახლში.." გაიფიქრა და შემოსასვლელშვე წაწვა. ნოხი დაასველა, დედა ეჩხუბება ალბად, ტალახითც დასვარა....ამაზეც გაუწყრება, დასჯის ალბად ან მწარედ დატუქსავს. რომელიმე აუცლებლად მოხდება.... დაუბერა. ანას ფანჯარა დაუტივებია ღია, არადა კესოს,რ ომდ აეტოვებინა კაი გვარიანდ მოცხებდა. უნდა ადგეს და დახუროს ფანჯარა, მაგრამ ეზარება, აქაც კარგად გრძნობს თავს..იყოს ერთი გაიფიქრა და თალები დახუჭა. ნასიამობვნები ანა, ღიმილით მიაბიჯებდა კიბეებზე.არსად ენთო შუქი, ეტყობა ყვალეს ეძინა. ხელში ვარდების ბუკეტი ეჭირა, ღიღინებდა...კარები ჩუმად გააღო, კესოს გაღვიძება არ უნდოდა, არც შუქი აუნთია შემოსასვლელში. შემთხვევით ფეხი რაღაცას წამოკრა და დაეცა! სასწრაფოდ შუქი აანთო, თან ბიზღიუნებდა "რამენჯერ ვითხარი ამ გოგოს ნუ ყრი ფეხსაცმელებს შემოსასვლელშითო!" შუქი აანთო და რა დაინახა. კრემისფერ, ტალახით დასვრილ ხალიჩაზე გაწოლილი, სველი, მომძინარე კესო. -კესო?! ჯერ თავისთვის თქვა მერე კი იმხელა იყვირა კესოს ეგინა ქვეყანა ნგრევაო და სასწრაფოდ წმაოფრინდა, ძილ-ბურუსში იყო ვერ გაეგო რახდებოდა, ერთი ოცოდა მამამისი უნდა ენახა, გოჩასთნ უნდა მისულიყო. -გოჩა! გოჩა! ყვორპოდა თავლდახუჭლი და ხელებს იქნევდა. -კესო! კესო! გა,ფხიზლდი რა გოჩა!ვინ გოჩა!
...
Read More
|
გული ბობოქრობს,ღელავს და კვნესის.. გული ვეღარ გრძნობს ტრფიალს ნუშისას... გული არ არის თავის ადგილას... გული კვდება და ვეღარ მოქმედებს.. გული ვერ იტევს ამდენ სიყალბეს... გული მივარდება და იკარგება... გული გრძნობს იმას, რაც სასტიკია.. გული ტირის და ვეღარ ჩერდება.. გული ვერ უძლებს ამდენ მომტირალს.. გული ჩერდება...წყნარდება... ცას მიეფინება...მზესთან გასხივდება.. როგორც უკვდავი სხივი....
|
დაგუბდა გრძნობის ჩანჩქერი, შენ რად არ იღებ ხმას, თვალებში რატომ ჩამცქერი, სულაც არ ვგევარ სხვას!....
არ გკითხავ ამბავს გუშინდელს, არც მოგაბეზრებ თავს, არც ფიქრით გადაგიბირებ, სულაც არ ვგევარ სხვას...
სწორედ ასეთი მაცოცხლებ, სწორედ ასეთი მკლავ, სწორედ ასეთი მიყვარხარ, სწორედ ასეთი მწვავ
|
მუზას შესთხოვდნენ შთაგონებას პოეტები უძველესი დროიდან. მათ მოსდიოდათ მუზები სიყვარულზე, სამშობლოზე, სიკეთეზე და ა.შ. "სიყვარული ყველაზე დიდი გრძნობაა – წერს ჰომეროსი – იგი ერთხელ მოდის და დაუკითხავად იკავებს ადგილს შენს პატარა გულში. გული მაშინვე ივსება სიკეთით და ადამიანების მიმართ კარგი განძრახვით. სიყვარული ასევე დაუკითხავად მიდის, შეიძლება ისეთ დროს წავიდეს როცა ყველაზე მეტად გჭირდება. სიყვარულის დროს შენი ყველაზე დიდი მეგობრები ცრემლები და მარტოობა არიან. შეიძლება გაგიმართლოს და სიყვარულმა დიდი ბედნიერება მოგიტანოს, მაგრამ ეს იშვიათია ." სიყვარული მართლაც ასეთია, უნდა ეცადო რომ შენც ისეთი ვინმე შეიყვარო, ვინც იმსაურებს შენს გვერდით ყოფნას. ადამიანს გარეგნული სილამაზით არ უნდა არჩევდე, მთავარია სულიერი სილამაზე, ადამიანი უნდა იყოს კეთილი და რაც მთავარია უნდა უყვარდე. სიყვარული თინეიჯერობის ასაკში მოდის, რაც რა თქმა უნდა რთულია, მაგრამ ყველაფრის გადატანა უნდა იცოდე, ზოგს სიყვარული უბრალოდ ბავშვურ გატაცებად მიაჩნია, ბევრმა არ იცის რომ ნამდვილი სიყვარული არსებობს.
|
მე დავიღვრები უამრავ ლექსად, წინადადების ვიქცევი აზრად, ნუღარ შემხედავ მეორედ ფარსად და რომ მიპოვი აღარ თქვა არსად.
მე მონატრების სევდა გავხდები, მე ალიონის მზის სხივად მოვალ, ვიქნები წვიმის სუყველა წვეთი, რომელიც ნაზად მაგ ტუჩებს ერთვის.
მიპოვი გარეთ, ცვრიან ბალახში, შენს გულში მნახავ დინჯად მჯდომარეს, ფეხს ნუ არიდებ, მნახავ ტალახში, დავეუფლები შენს არემარეს.
სიო, რომელიც დაგბურძგნის ტანში, ის მე ვიქნები და შეგაციებ, მიპოვი თუნდაც ვიღაცა სხვაში, რომელიც ღამით სახლში გაცილებს.
ვიცი არ გინდა,მაგრამ მიპოვი, მიპოვი შენი სახლის სარკმელთან, გზაზე მიმავალს შემხედავ ჩუმად, ნახავ თუ როგორ ვძმობ მე სასმელთან
მიპოვი ყველა ლექსის რითმაში, ქვეცნობიერში ნახავ ჩემს სახეს, მიპოვი, თუნდაც ყველა კითხვაში, კითხვის პასუში დაწერ ჩემს სახელს.
ზაფხულში შენ ზღვის ტალღებში მნახავ, გემი, რომ სერავს და თქეშს რომ ფანტავს, პლაჟის ქვიშაში მიხილავ კენჭად, მიხილავ თვით სიყვარულის ეჭვად.
მიპოვი ვარდის თაიგულებში, წეღან, რომ მოგცა ნაცნობმა ბიჭმა, მიპოვი ყველა უცხო სიტყვაში, რომელიც თუნდაც წარმოთქვას გიჟმა.
მნახავ მაგ გულში, გულის სიღრმეში, სადაც ვიკავებ სულ მცირე მაშტაბს, ხვალე მე გნახავ, უკვე ჩემს ხელში, როცა მაშტაბებს გავზრდი და გმართავ...
|
მერე რა თუ არვის ესმის შენი თუკი ლექსი არვის მიუძღვენი მერე რა,თუ გითავდება პასტა მერე რა,თუ ფიქრი მიზანს გაცდა.. რატომ არის ეს ზამთარი ცივი რატომ ათბობს სევდას თეთრი სხივი რატომ ხარობს გაზაფხულზე ია? ნეტავ ეს სახელი რატომ ჰქვია? ნეტავ რატომ დაიღალა ფურცელი?.. მერე რა თუ აზრი დარჩა უცვლელი.. ნეტავ,რატომ აირია ფიქრი, მერე რა,თუ მიზანია ძვირი. ნეტავ რატომ დაიჩაგრა სიტყვა ალბათ ყველაფერი უკვე ითქვა... რატომ იხევს ხალხი მუდამ უკან? -ეშინიათ სიმართლე არ უთხრან. რატომ არის სურვილები ფერადი? იმედი კი,ბოლოს ისევ მტვრევადი ყველამ რატომ დაიხია უკან? თვალთმაქცობას ბოლო აღარ უჩანს.. რატომ უნდათ ყველაფერი ადვილი რატომ არის კაცი ბოღმით აღვსილი ევა რატომ შეაცდინა გველმა? წითელი ჩაიცვა ბრძოლის ველმა.. რატომ ისმის ეს ამდენი გოდება თითქოს ყველაფერი მალე მოკვდება.. კვლავ მაწუხებს უამრავი კითხვა პასუხი კი,ჯერ არცერთი ითქვა...
|
ქუჩას მიუყვები,ირგვივ თითქოს არავინაა,ცოტათი წვიმს თან მზე ანათებს გრუბლებიდან…მივდვიარ მხოლოდ მე და ჩემი ფიქრები ვარტ სხვა არავინ და არაფერი…მივაბიჯებ და სურვილი მაქვს რომ გავქრე,გავქრე ისე ტიტქოს არც ვარსებულვარ,გავქრე როგორც პირველი ტოვლი…გავქრე და დავამთავრო ყველაფერი,მაინც არავის მოვენატრები არავინ მინატრებს მაინც და არც დანანებით იტყვის რომ უყვარდი და მოვენატრები…ამ ფიქრებში ‘’გართული’’მივვაბიჯებ…თვალებზე ცრემლი ისე ჩამოგორდა ვერც შევამჩნიე,ირგვლივ ვერავინ ვერ ხვდება რას ვგრზნობ,რას განვიცდი,ვერც ცრემლებს ამჩნევენ რომლებიც გულს მიწვამენ,გულს მისერავენ...უცებ ნაცნობი ხმა მომესმა…თავის აწევა დამეზარა იმდენად ვიყავი ჩემს ფიქრებში ჩაფლული,ეს ხმა მომიახლოვდა,ფიქრებში ჩამესმა ჩემი სახელი’’მარი’’მეძახდა ვინგაც.ავიხედე და დავინახე აკო და გიო,გული ამიჩქარდა… გიო-მარ როგორ ხარ?სად დაიკარგე რომ აგარ ჩანხარ? მარი-რავი გიო ესე დავიკარგე :D)მე ვარ რა შენ??? გიო-მეც ვარ რაა : )) მარი-კაი წადი არ მოგაცდენ : )) გიო-ოხ…მნახა ამანაც საქმიანი მარი-სულელო:D)… დავშორდით ერთმანეთს,განვაგრძე გზა…გმერთო აკო იყო…როგორ მინდოდა მოვხვეოდი გმერთო…გამარჯობაც არ გვითქვია ერთმანეთისთვის ; ((არა გმერთო არმინდა დაჯერება… აკო-გიო.. გიო-რა არის?მარის არც მიესალმე… აკო-გიო..ვერ შევზელი,დავიბენი…არვიცი რა მომივიდა ადამიანის დანახვისას ესეთი რეაქცია არ მქონია…ჩემი თავის
...
Read More
|
ახლა ძნელია ჩემთვის ყოველი, ჩემი სათქმელიც დაშრეტაზეა... იმ უზენაეს ძალას მოველი, რომელიც თითქმის გულის კარზეა... გავიმეორო უნდა ათასჯერ:-იყავი მშვიდად.. უნდა მოვთოკო არეული,მშფოთვარე სული... ახლა სიცოცხლე როგორც არასდროს არარად მინდა, თუმცა მიზანი ახლა არის ყველაზე სრული...
|
|
|
|
შესვლის ფორმა |
|
|
|
სექციის კატეგორიები |
|
|
|
ძებნა |
|
|
|
კალენდარი |
|
|
|
ჩვენი გამოკითხვა |
|
|
|
საიტის მეგობრები |
WwW.Traceurs.Ge |
|
|
სტატისტიკა |
სულ ონლაინში: 1 სტუმარი: 1 მომხმარებელი: 0 |
|
|