.................... - 21 თებერვალში 2010

მზის ჩასვენება ხომ ლამაზია,
მაგრამ მე რატომღაც სევდას მგვრის,
თითქოს სიცოცხლის ეპილოგია
და დასასრული ხვალინდელი დღის.
სინანულია განვლილი წლების,
სიკეთის არა,-ბოროტების,
ერთგულების არა,-ღალატის,
სიხარულის არა,-მწუხარების,
დასასრულს შეწყვეტილი გულის ცემის,
რომელიც მხოლოდ ერთ ამოოხვრად ღირს.
ახლიდან ცხოვრების დაწყების სურვილია,
შეცდომების გამოსწორების,ცოდვების მონანიების,
უფლის წინაშე სულის სისპეტაკის
და თვით სიცოცხლის სიყვარულის დაფასების,
მაგრამ ვაი რომ სწორედ სულის სიმძიმე გვღლის.
მზის ჩასვენებას მზის ამოსვლა მოსდევს
ეს კი უფლის რჩეულთა ხვედრია
და თუ გავხდები მე ამის ღირსი
ვიტყვი,რომ ამ ქვეყნად, ტყუილად არ მიცხოვრია.