***************** - 20 თებერვალში 2010

ალიონისას ამოსული მზის ელვარება.
ცრემლებს იწმინდავს ნაომარი მწვანე ბალახი.
როგორ ძნელია სიძულვილი, ან შეყვარება,
რამდენი ტანჯვა ვაებაა გადასალახი.

ბავშვის თვალებში ნაწამები იმედის თრთოლვა,
გაქრა, წავიდა, შეეგუა, არ დაბრუნდება,
და თოვლიანი, გაყინული ქარების ქროლვა,
ექვსი წლის თმები ნაადრევად გამოხუნდება.

ველური ხმები, ტყეში ტოტის გა-მი-მო-რხევა.
სააქაობა დაემსგავსა უცხო ქარაგმას,
სიშამიგმეში პოეზია, რკა და მერევა.
პოეზიაა სარეველა სულ რომ ალაგმა.

ღამეც ველური ნადირივით შემოიპარა,
მეკეკლუცება სასთუმალთან მუზის ასული.
რამდენი წელი, ულექსებოდ გადაიყარა,
რამდენი წელი ულექსებოდ არის გასული.