წავედი... - 10 მაისში 2010

სიყვარულის საძებნელად წავედი… გზად საგზალი წავიღე… საკვებად შენი ფოტოები, გაზაფხულისფერი… ჩავიცვი შავი შარვალი, კლასიკური ( სიყვარულის საძებრად მივდივარ ბოლისდაბოლოს ) … იასამნისფერი სიზმრები გადავიცვი და სალათისფერი ხასხასა მწვანე მოგონებები შარფად მოვიხვიე…
კომპასი არ მქონდა… თვალები დავხუჭე და, საითაც გავიხედე პირველად, იქით წავედი…
ლოდინის უდაბნოები გადავიარე…
უძილო ღამეების უღელტეხილიც გადავლახე…
სევდის ზღვას მივადექი… ნაკუწნაკუწ შევაგროვე შენი თბილი სიტყვები, შენი გამოხედვები და ღიმილი… და გემი შევაკოწიწე… იმედის ქარიც აფრებს აფორიაქებული გულივით ბერავდა…
იცოცხლე, ფოტოები იმდენი მქონდა, საკვები არ გამომლევია…
ბევრი ვიცურე თუ ცოტა… ნაპირი გამოჩნდა…
შავთეთრი…
ჩემი გემი, შეკოწიწებული, უარის ტალღამ დააქუცმაცა… უკან გზა მოჭრილია… წინ კი უღიმღამო უფერულობაა… დამრჩა მხოლოდ ერთი ფოტო შუაზე გახეული, სადაც ერთად ვიყავით გადაღებული, მხოლოდ შენი ნახევარი…
მეტკინა, სასწაულად მეტკინა გული…
და მივხვდი, სადაც იყო სიყვარული… მე ის ვიპოვე, მაგრამ შენ ვეღარ გპოულობ…

წყალმა გამორიყა ფსკერზე წასული გემის ნამსხვრევები: ცოტაოდენი შენი ტკბილი სიტყვები, ორიოდე შენი გამოხედვა და ღიმილი ერთადერთი და განუმეორებელი…
ადამიანის გული უძირო ზღვასავითაა… ყველაფერს ინახავს… და უზომო სიყვარულსაც იტევს, თურმე… იმ სიყვარულს, რომელსაც ყველგან და ყველაფერში ვეძებდი…