ლინა სულ წინ და წინ მიდიოდა,ოდესმე ხომ გამოჩნდებოდა ტრასა,სახლი,ბოსტანი ყანა,რამე მაინც რაც ლინას ამ უღრანი ტყიდან გაიყვანდა...მუხლები,მუცელი და ხელები სულ უფრო და უფრო ტკიოდა,რაღაცა ძალა მაინც ქონდა შინაგანი რაც მას ამ ყველაფერს აძლებინებდა,ბოლოს დაიღალა,ტყეს თითქოს დასასრული არ ქონდა,უღრანი და სასტიკი იყო იქაურობა,მზის შუქი ძლივს აღწევდა შიგნით...უცემ ლინამ წყარო დაინახა,წყალო პატარა მაგრამ კამკამა იყო..
იმის შემდეგ რაც ათიოდე ბიჭი გამწარებული ტყეში შევარდა ლინას საძებნელად,საცოდავი,ნაცემი ბექა სასოწარკვეთილებამ მოიცვა,სასწრაფოდ წამოდგა და გაიქცა იმ ადგილისგან სადაც ბოლოს ლინა ნახა,ნაცემი გიორგი იქვე იწვა და ეძინა..
ბექა რაც შეიძლება სწრაფად მიდიოდა,უნდოდა ყველაზე ადრე მიესწრო ლინასთვის და შორს გაეყვანა,ნელ-ნელა ბექამ ყველა უკან მოიტოვა და უღრან ტყეში შევარდა..
ამასობაში ლინა წყაროსთან იჯდა,ბევრი წყალი დალია,სისხლიც მოიწმინდა და მუცელიც მოიბანა,ცოტათი შვება იგრძნო,წყაროს სათავე მთიდან იწყებოდა,ლინაც აყვა წყაროს,იქნებ უფრო ბევრი წყალი ეპოვა და სიმაღლიდან გადმოეხედა და გაერკვია მაინც სად იყო..წყარო ნაზად მოჩუხჩუხებდა ზემოდან,ლინამ ჩანჩქერს მიაშურა და კიდევ ორჯერ მეტი წყალი დალია,
,წყაროს დასაწყისი სადღაც კლდეებს შუა იყო,ალბათ ადამიანი იქ ნამყოფიც არ იყო არასდროს,ლინამ ზემოდან გადმოხედა ყველაფერს და იქით,სადღაც შოორს პირდაპირ ,იქითა მთაზე ბუნდოვნად ერთი ორი სახლი დაინახა,მერე გაიხარა ლინამ,თვალებს აქა იქ აფაციცებდა გახარებული,უცებ წყაროში რაღაცას მოკრა თვალი,მიუახლოვდა,ეს გაფატრული არსების ხორცის ნაგლეჯები იყო,თავიდან ლინას ეს შველი,ან რამე პირუტყვი ეგონა,მერე კარგად დააკვირდა და ადამიანის ხელს მოკრა თვალი,ერთი თითიღა შერჩენოდა,ირგვლივ გრძელი,ქერა თმები მიმოფანტულიყო,,,ლინა უკან წაიწია და აკივლდა,იქაურობას მოშორდა კივილით..
კივილის ხმა ყველაზე წინ მყოფმა ბიჭმა გაიგო და იქით გაიქცა,რასაკვირველია ბიჭი უფრო ჩქარა დარბოდა ვიდრე დაჭრილი ლინა,ბიჭი ლინას წამოეწია და დაიჭირა,საცოდავი გოგო წააქცია და ძალიან ბევრი ურტყა,მერე უეცრად რაღაც შეიცვალა..
გაგრძელება მალე იქნება... |
