სოფო აღელვებული იყო,შვილი სკოლიდან სახლში არ მოსულა,არადა მან ხომ დაურეკა მოვდივარო,უკვე 9საათი იყო,ლინა არსად ჩანდა,სასოწარკვეთილი დედა მეზობლებში გავარდა,ლინას კითხულობდა თუმცა არავინ იცოდა სად იყო ბავშვი,,,მერე აკანკალებული ხელებით სოფო ტელეფონს მოვარდა..
-დაკო,შილო შენ ხარ?
-მე ვარ,რომელი ხარ?
-მე მე ლინას დედა ვარ შვილო,ლინა მანდაა?
დაკოს პირი გაუშრა,თვალები გაუფართოვდა და კანკალი აუტყდა..
-არა,ლინა ჩემთან არ არის სახლში არ მოსულა?
-არა შვილო არ მოსულა,დამირეკა მოვდივარო,სად უნდა იყოს,სად...
-სოფო დეიდა მე ეხლავე გამოვალ,რაღაც უნდა გითხრათ..დაკომ სასწრაფოდ გადაიცვა და ქვემოთ ჩავარდა გიჟივით,არც კი ახსოვდა როგორ ჩაირბინა კიბეები,როგორ მივიდა კარებამდე,სულ ლინას თალები ედგა წინ..
კარები გაიღო,დაკო შევიდა,ზრდილობიანად მიესალმა სოფოს,მერე ორივე სამზარეულოში გავიდა..
-დაკო.შვილო სად უნდა იყოს ლინა,აღარ შმიძია,მთელი კორპუსი მოვიარე,არავის დაუნდხავს..
-როგორ თუ არავის,ერთად მოვედით,ვინმეს ხომ უნდა დაენახა..
-არ ვიცი შილო,გავიდე გარეთ?იქ ვეძებო,არადა ახლომახლო ყველაფერი დავძებნე,,სასოწარკვეთილმა დედამ ქვითინი დაიწყო..
-მობილური გათიშული აქ,იქნებ პოლიციაში მივიდეთ?
-არა შვილო,,მივიდეთ მაგრამ არაფრის მაქნისები არ არიან ისინი..
-სოფო დეიდა,ვიღაც ბიჭმა დაადგა ლინაზ თვალი,,სოფოს თვალები გაუფართოვდა და შეშლილივით უყურებდა დაკოს..დაკომ განაგრძო.."ის ბიჭი ცოტა ვერაა,ამბობენ გოგოებს იტაცებსო,ლინას რო უყურებდა,,,მე ვცდილობდი ლინა მომერიდებიდა..
სასოწარკვეთილი დედა ატირდა,დაკო სოფოს ამშიდებდა,ამასობაში საბამ კარები შეაღო,რატომღაც ლინას ოთახიდან არ ისმოდა ხმა:მამილო რა მომიტანე? მხოლოდ ქვითინის ხმა თ ისმოდა სამზარეულოში..
გაგრძლება იქნება.. |
