ფსიქოლოგთან-3 ნაწილი - 5 მაისში 2010

-მოიცათ, მოიცათ ბატონო კახა! მისი ქმარი მოვიდა და სახლში დახვდა სცენა: მკვდარი ცოლი, რომელიც სისხლში ცირავს და მმისი მკვლელი რომელიც ფოტოს აკვირდება,რომელზეც გამოსახულია ცხონებული მეუღლესთან ერთად?
-სწორად მიხვდით ლია....
-ხო...ლიამ ღრმად ჩაისუნთქა.-საინტერესო მომენტს მივადექით.
-და მანამდე არ იყო საინტერესო?
-რას ბრძანებთ ბატონო კახა, თქვენნაერი საინტერესო პაციენტი ჯერ არ მყოლია ჩემ დიშვილებს გეფიცებით.-გულქრფელად უთხრა ფსიქოლოგმა.
-წყალს დამისხავთ?
-ახლავე.
-ინებეთ.
-მადლობა.
კაახამ წყალი დალია, და განაგრძო:
-თავიდან ვერ აღიქვა რა მოხდა. დაიბნა, მერე კი დაუფიქრებლად მეცა და დახრჩობა დამიწყო. ისეთო გააფტრებული იყო, ისე მეძგერა, არაფერზე პიქრობდა, მხოლოდ ერთი იცოდა, უნდა მომკვდარიყო მისი ცოლის მკვლელი, უნდა მოვეკალი მე. უნდა მოვეკალი თავისი ხელებით.... მის გაყიონულ, ცრემლიან თვალებში წავიკითხე დიდი სიყვარული ნუკასადმი.
-ნუკა ერქვა?
-არა, ნუნუ, ნუნუკა, მაგრამ მე მოფერებით ნუკას ვედახსი ბავშვობიდან.
..............
.....................
................................
-მერე რა მოხდა?!
...................................
.............................................
.....................................................
-მერე?!
-მერე პოლიცია მოვიდა და წამიყვანა....არც გავძალიანებულვვარ...
-რამდენი მოგისაჯეს?
-25 წელი....მის ქმარს მეტი უნდოდა, მაგრამ ჩემმა ადვოკატმა არ დათმო.
ვერც მოსამართლე მოისყიდეს....
-რამდენის იყავით მაშინ?
-როცა მკვლელობა ჩავიდინე?
-დიახ.
-27ის, ციხეში მალე შემისრულდა 28 წელი...
-რა დიდი დროა...ცხოვრების ძვირპასი წლები გაგიტარებით საკნის მიღმა...
-27 წლის გიჟი ვიყავი...ხო...მართლაია როცა ამბობენ სიყვარული აგიჟებსო....
დუმილის შემდეგ.
-ლია თქვენ გყვარებით ვინმე?
-დიახ.
-ძლიერ?
-ძლიერ....
-მერე რა მოხდა?!
-წავიდა...
-სად...
-ცოლი მოიყვანა...
-ლამაზი?
-კი, ძალიან ლამაზი.
-თქვენზე ლამაზი?
-კი,ჩემზე გაცილებით ლამაზი.
-არ მჯერა...
ქალს გაეცინა.
-მემგონი დრო ამოიწურა....
კახამ დროს შეხედა. წასვლის დრო იყო.
-როგორ მიპრინავს დრო...
-გეთანხმებით...
-მაშ წავედი მე....
-ხუთშაბათს მობრძანდით და ახალგაძრდობის სურათები მოიტანეთ, კარგი?!
-არა....
-ვერ მიხვდი....
-ლია, აღარ მოვალ....
-რატომ ბატონო კახა?!
-მე ჩემი სათქმელი მოგიყევით ჩემო კარგო, გული გადაგიშალეთ...მადლობა, რომ მომისმინეთ....
ლიას ცრემლი მოერია...
-ამ ამბავს პირველად ვყვები...და საბოლოოდ....
-ბატონო კახა...უნდა გთოვოთ რაღაცა....
-რაიყო?
-წამლების სმა გაგრძელეთ....
..............
........................
.........................
კახამ დატოვა კაბინეტი, დატოვა კლინიკა. დატოვა ლია...დატოვა წარსული....