ერტი წელი გავიდა ტეო მონასტერსჰი ცხოვრობა,ლოცულობდა,ლოცულობდა გულმხურვალედ…იკა აგრზელებდა ცხოვრებას ცჰვეულებრივად(სხვებს ასე ეგონატ)ზველებურად იგიმოდა,იცინოდა,ერტობოდა,მაგრამ…ერტი რამ აკლდა…აკლდა ტეო,ტეო რომელიც ასე უყვარდა,უყვარდა და ენატრებოდა
იკა-ცჰემი ტეო რატომ გავუსჰვი?რატომ არ მიტხრა?ეკიტხა მაინც რას ვფიქროტხელ წამოცდენოდა მაინც მასჰინ ხო მარ გაუსჰვებდი,ცჰემტან დავტოვებდი მიყვარს?კი კი მიყვარს,რატომ ვერ ვაფასებდი გმერტო მასჰინ როდესაც აქ იყო,მასჰინ როდესაც ასე ახლოს იყო ცჰემტან?რატომ ვერ დავაფასე ცჰემი სიყვარული,ეხლა რავქნა როგორ მოვიქცე?სადაა ის მაინც ვიცოდე… ; ((…ფიქრობდა იკა მუდამ ტეოზე ფიქრობდა…და გაახსენდა საიდან სჰეიზლებოდა გაეგო სად იყო ტეო…
იკა-მარ როგორ ხარ?
მარი-კარგად იკა სჰენ?
იკა-სიმარტლე რომ გიტხრა ცუდატ…რაგაც მინდოდა მეკიტხა
მარი-უი ცუდია ცუდატ რო ხარ…გისმენ რა უნდა მკიტხო?
იკა-ტეო რაც წავიდა მას სჰემდეგ მოსვენება დავკარგე,ტავიდან სხვადასხვა მიზეზებს ვაბრალებდი მაგრამ რეალობას მაინც ვერ გავექეცი მივხვდი რომ მიყვარს მტელი არსებიტ მტელი გულიტ…ვერ ვხვდებოდი როგორ მცჰირდებოდა,ყოველდგე რომ ვხედავდი ვერ ვხვდებოდი ასე ტუ მომენატრებოდა,ვერ ვაცნობიერებდი რომ ცჰემი ცხოვრების ნაწილია…ცჰემი გულის ფეტქვაა ტეო მენატრება მარი მენატრება გესმის?
მარი-მესმის იკა მესმის…ტეოსაც ზალიან უყვარდი.რატომ ვერ ხვდებოდი აქამდე??რატომ ვერ გააცნობიერე?რატომ არ დაფიქრდი გცჰირდებოდა ტუარა?რატო იკა რატო?ეხლა მონასტერსჰია უკვე იქარის : (
იკა-ჯერ მონაზვნად ვერ აგიკვეცებოდა,მიტხარი ასდაა რომელ მონასტერსჰი,უნდა ვნახო ტვალებსჰი ცჰამხედოს და მიტხრას რომ აგარ უყვარვარ,მიყვარს და უნდა ვნახო…
მარიმ უტხრა იკას რომელ მონასტერსჰიც იყო…იკაც მასჰინვე წავიდა,მიდიოდა და ფიქრობდა რომ ტავისი ცხოვრების აზრს ნახავდა,ნახავდა და მის ტვალლებს სჰეხედავდა,მის ტუცჰებს დაინახავდა…ამ ფიქრებსჰი გარტული ვერც მიხვდა ისე მივიდა მონასტერტან…მონასტრის კარებს გადააბიჯა ტუარა მისი გული სხვანაირად ადზგერდა…ამ დროს ტეო ყვავილებს უვლიდა ტან მგეროდა,მგეროდა სიყვარულზე იკას ეს ზალიან ესიამოვნა…იკა იდგა გაქვავებული და ტეოს უცქერდა,ტკბებოდა ტეოს სილამაზიტ,როგორ მონატრებია,როგორ უნდოდა გაქცეულიყო და ცჰახუტებოდა,მაგრამ რაგაც უსჰლიდა ხელს…ტეომ მოიხედა და დაინახა იკა…
ტეო-გმერტო ეს იკაა…აქ რაუნდა?ნუტუ მე მომაკიტხა?გმერტო რატომ მაქვს ესეტი გრზნობა?რა დაემარტა ცჰემს გულს?რატომ ფეტქავს ასე გამალებიტ?ნუტუ ისევ მიყვარს?არა მე ის დავივიწყე?ტუ…ამ დროს იკამ მხარზე სჰახო ხელი…უცქერდა ტვალებსჰი…დუმილი უფრო მეტს ამბობდა ვიდრე სიტყვები…იმ მომენტსჰი მიხვდნენ რომ ერტმანეტს არავინ ერცჰივნატ,
იკა-ტეო….ტეო…რალამაზი ხარ ტეო…
ტეო-იკა აქ რა გინდა?რატომ ცჰამოხვედი?(ამ სიტყვებს ამბობდა მაგრამ საოცრად უნდოდა მოხვედოდა და დაეყვირა რომ ყველაფრის მიუხედავად უყვარდა უყვარდა და ცჰირდებოდა,იკაც იგიცეს განიცდიდა)
იკა-მიყვარხარ..მიყვარხარ ტეო,ცჰემი სიცოცხლის ნაწილი ხარ…
ტეო-იკა მაგას მნისჰვნელობა აგარ აქ…
იკა-ტეო ნუტუ დამივიწყე?ტვალებსჰი სჰემომხედე და მიტხარი რომ აგარ გიყვარვარ,
ტეო-….
იკა-ნუ დუმხარ მიტხარი რამე…მიტხარი ტუნდაც ის რომ გზულვარ….
ტეო-იკა…მე…მე სჰენ….(უყურებდნენ ტვალებსჰი ერტმანეტს და ტეო ვერ ამბობდა ვერაფერს…იკაც დუმდა,მზერამ კი ყველაფერი ტქვეს)
იკა-ტეო…
ტეო-მიყვარხარ იკა…ვერ სჰევზელი გავიწყება,ტურმე ვერ დაგივიწყე…
იკა-სიცოცხლეს მირცჰევნიხარ …
ტეო და იკა ქალაქსჰი წავიდნენ…ბედნიერები იყვნენ,უზომოდ უყვარდატ ერტმანეტი და უზომოდ ახარებდატ ეს სიყვარული…ცჰავიდნენ ქალაქსჰი,მატი ურტიერტობა ზალიან ლამაზი იყო,ზალიან უყვარდატ ერტმანეტი….(მე ტხრობას აქ დავამტავრებ,მატი ისტორია კი ზუსტად ეხლა დაიწყო.მატ მტელი ბედნიერი ცხოვრებტა წინ ქონდატ) : ))….