გონს საავადმყოფოში მოვიდა. საშინელი ტკივილი იგრძნო. მაგრამ ეს ტკივილი ავარიის ბრალი არ იყო, მანამდეც სტკიოდა. ამ ტკივილმა დაუბნელა გონება, მან წაართვა სიცოცხლის ხალისი, ყველაფერი.. ირგვლივ გარემო მეტისმეტად თეთრი მოეჩვენა, თვალი მოეჭრა და დახუჭა. მაგრამ უცებ გაახილა, პალატის კარი გაიღო და ის შემოვიდა. გულში იმედი და სიხარული გაჩნდა, თვალებზე ცრემლიც კი მოადგა: – ხატია. წარმოთქვა თითქმის ჩურჩულით, რადგან მეტი ვერ შეძლო. გოგონა მის საწოლს მიუახლოვდა, ხელი შუბლზე ფრთხილად დაადო და ჰკითხა: – არ გრცხვენია? ასე რატომ ექცევი შენს თავს, შენს სიცოცოცხლეს? – უშენოდ ჩემს სიცოცოცხლეს აზრი არ აქვს, მაპატიე, ყველაფერი მაპატიე. – ჩშშ.დაისვენე, ყველაფერი კარგადაა. გოგონამ ნაზად ჩამოუსვა ხელი სახეზე. მან თვალები დახუჭა და გაირინდა. საოცარი სითბო ჩაეღვარა სხეულში, ტკივილი მიყუჩდა. მორჩა, ასეთ სისულელეს აღარ ჩაიდენს, რადგან კიდევ ერთი შანსი აღარ ექნება. ამას კი ვეღარ გადაიტანს, მის გარეშე ვერ იცოცხლებს. დასუსტებული იყო და ძილი ერეოდა, შეწინააღმდეგება არ შეეძლო, რათა მისთვის ეცქირა ისევ და ისევ. თვალები დახუჭა და დაიჩურჩულა: მაპატიე, ჩემო სიცოცოცხლე,მაპატიე. და ბურანში გაეხვია. გოგონა წამოდგა, იქვე მდგარ სავარძელში ჩაესვენა და შვებით ამოისუნთქა.
|
