მოდი გადავალ ერთი მოყვრებში გავიგებ უარს ხომ არ არიან, რაღა დროს ჩემი სიძეობაა, მაგრამ ხომ იცი გულს უხარიან. ო,წლებო, წლებო გამყიდველებო, რაღა მაქვს თქვენი მოწონებული, ხელებ გაშლილი მტკვარზე ვაგდივარ, ძველ ქალაქელი ყარაჩოღელი. წყლები წყლებს მიეწევიან, ქვიშა ქვიშადვე დარჩება. შენი მზე მეიმედება, აღარსად არ მეჩქარება.
|