თორნიკემ სტუმრები გააცილა და უგონოდ დავარდა კარებთან. ჩაეძინა დაღლილს და მთვრალს. ნუნუკა მამისმა ერთი საათით ადრე წაიყვანა, ასეთ მდგომარეობაში, რომ დაინახა გაუკვირდა, და გაბრაძდა კიდეც, შესაბამისად დასჯილი იქნებოდა ერთი კვირა. ნატალი და მარი ხელიხელგადახვეულები, სიმღერ-სიმღერით გაუყვნენ ქუჩას და ტაქსი გააჩერეს(ახლოს ცხოვრობდნენ ერთმანეთთან და ერთდ წავიდნენ), კესოს კი მარტო მოუხდა წასვლა. მიაბიჯებდა ნახევრად პხიზელი და მიიმღეროდა, რას მღეროდა თვითონაც არ იცოდა, სავარაუდოდ ასეთი სიმერა არც მოესმინა არასდროს. ხელში რაღაც ეჭირა, დახედა, შამპანიურის ცარიელი ბოთლი იყო, ამაზე სიცილი აუვარდა. ცარიელ ქუჩებში მისი ხმა ექოდ ისმოდა.
-ოეეეეეეეეეეეეეეეეეე! დაიძახა ბავშივით რათა ექო განმეპრებულიყო.
-არიქააა!!!!!!!!!! ეცინებოდა თავის ბავშვურ გცევაქზე....
მიაფრატუნებდა ფეხებს და მიდიოდა ლამპიონებით დანათებულ ვიწრო ქუჩაზე.
სიჩუმე იყო ...უცნაური სიჩუმე....კაცი შვილი არ დადიოდა ქუჩაში.
-რაიყო გაწყდით?! დაიყვირა კესომ.
მიაბიჯებდა ასე. ამ დროს ლაპარაკი მოესმა.
-მომე შპრიცი....-მხოლოდ ეს გაარჩია ჩურჩულისგან. გაყუჩდა. მიხვდა არ იყო საჩირო სიმღერა და ხმამაღალი განაცხადები.
-ეს ჩურჩული სიკეთეს არ მოასწავებს...გაიფიქრა და გაიქცა. სად მირბოდა თვითონაც არ იცოდა. ჩასახვევს, რომელსაც გაჩერებაზე გაყავდა ჩაცდა დაწინ გაიქცა. ვერაფერს ხედავდა სიბნელეში, თანდათნ ლამპიონები მცირდებოდა. ფეხი რაღცას წამ0კრა და დაეცა. ეს რაღაცა მძინარე ძაღლი იყო, რომელსაც კესო დაეცა, ძაღლს გაეღვიძა, წამოხტა და ყეფა დაუწყო ძირს დავარდნილ გგონას, რომელსაც ფეხი ეტკინა, და იდაყვიდან სისხლი დიოდა.
-მოშორდი აქედან!-უღრიალა კესომ ძაღლს,ცხოველს იმის მაგივრად ,რომ
შეშნებოდა უფრო შეუტია, მაშინ კესომ ქვას სტაცა ხელი და გაუქანა, პუირდაპირ სახეში მოხვდა, შეშინდა და გაიქცა.
-ძლივს არ მოვიშორე?!-ამოისუნთქა. მაგრამ ფეხის ხმა გაიგონა. ვიღაც ორი უახლოვდებოდა.
დაინახეს, ფეხს აუჩქარეს.
-"დამერხა?!"-ხოტა ხმამაღლა მოუვიდა კესოს.
-არა....გასცა პასუხი ვიღაცამ და თან გაეჭიმა, სიბნელეში გაიელვა მისმა ანთებულმა თვალებმა და მასში ჩაბუდებულმა ჟინმა.
ახლოს მისულებმა დაინახეს ძირს დავარდნილი, ფეხნატკენი გოგო, რომელიც ვერსად გაექცეოდათ.
-წამოგაყენო?!-კითხა ერთერთმა უფრო დაბალმა და კუნთიანმა, ჩაწითლებული თალებით უყურებდა კესოს.
-თუ არ შეწუხდებით....
ბუჭმა უხეში, დაძარღვული ხელი გაუწოდა. კესო მიხვდა ნარკომანია ეს უბედურიო-ჭირივით ეზიზღებოდა ნარკომანები. მაინც დაეყრდნო და წამდგომა ცადა, მაგრამ ტკივილს ვერ გაუძლო და წამოიკივლა, მერე დაეცა.
სიამოვნებით უყურებდნენ კესოს ჯრუნჩხვას. რა მწბელი იყო ეს ტკივილი, არც ყუჩდებიდა, ალბად მოვიტეხეო ფიქრობდა გოოგნა, მაგრამ მოტეხვას სულ არ ჩიოდა, ამათ, როგორ გავექცეო, ამაზე ფიქრობდა.
ერთერთი, უფრო მაღალი და შავგვრემანი გვერძე მიუჯდა.
-აქ საიდან?!
-არააქვს მნიშვნელობა....
-რა გქვია?! -კითხა მეორემ.
-კესო.....
-რამდენის ხარ?
-რა შენი საქმეა?!-ეუხეშა კესო. თან თავს ძივს იკავებდა რომ არ ეკივლა, ანდა კივილს რა აზრი ქონდა ვინ გაიგონებდა. უნებურად ჯიბისკენ გააპარა ხელი, მაგრამ მობილური იქ აერ დახვდა,
ალბად თორნიკესთნ დარჩა, ან რომელიმე მის მეგობვარს გაყვა.
-მე ბესო ვარ! -თქვა სავგვრემანმა,-ეს გუგაა-მიუთით კუნთიანზე....
-ააააააააააააა......
ბესო წამოდგა და გოგას გადაჩურჩულა რაღცა. გოჩას ჩაეცინა და თვი დაუქნია, წავიდა, წავიდა და თალს მოეფარა.
-შენ არ მიდიდხარ?!
-ხუმრობ?! დალეულ, ფეხნატკენ გოოგს აქ ხომ არ დაგტივებ?!
რაღც საეჭვოდ და დაშქრულად საუბრობდა ბიჭი.
-რამდნეისვარო რას ამბობდი?!
-ა?!
-შენი ასაკი....
-13......
-პატარა ხარ ჯერ მაგრამ პატარასთან ჯობია....გაეცინა ბესოს.
-რააა?!
ახლა უკვე ხმამაღლა ახარხადა....
-არ შეგეშინდეს, მოგეწონება.....
ბიჭი უეცრად ანას ეცა, მაიკა შემოახია, ხანით ლიფის ზორტები დაუჭრა, მოკლე კაბა დაუხია და კისერში კოცნა დაუწყო, კესო ვერაფრით იშორებდა თვიდან. ხელებს უჭერდა. კოცნიდა, კოცნიდა ბევრს..... არ ეშვებოდა, თავი ფერაფრით დააჭწია და კივილი მორთო, ახლა ხელები ზევით აუწია და ერთ ხელში მოიმწყვდია, მეორე კი პირზე ააფარა. ახოსვს როგორ შეეხო ვიჭაცის უხეში ტუჩები მკერდე, მერე კი გონება გრძნობა დაკარგა, თალებში ბინდი ჩამოწვა, მხოლოდ ესმოდა ხმა....ვიღაცა ვიღაცას ურტყავდა, გამწარებით მთელი ძალით, ვინმე თუ არ გააშველებდა მოკლავდა, აი მეორეც მოვიდა, ახლა იმას ურტყავს ვიღაც......იგრძნო არავინ ეხებოდა, თავისუფალი იყო, მონი გადარჩა......
გონს რომ მოვიდა მანქანაშ იყო, თავი აწია, იქაურობა ეცნო, ეს ხომ მისი დამრიგებელის გოჩს მანქანა იყო. თავბრუ ეხვეოდა, თავი ტკიოდა მაგრამ მაინც გაჯვევით ხედავდა გოჩას მიყავდა მანქანა, განრისხებული სახე ქონდა, ტუჩიდან და ქარბიდან სისხლი მოდიოდა. მერე ტანსაცმელს დახედა. გოჩას "კურტკა" ეცვა. თმა გაშლოდა და აპუწვოდა. დახეული ჯინსის კაბა ტანზე შემორჩენოდა. გულის რევის შეგრძნება ქონდა, არადა ხმას ვერ იღებდა რომ ეთხივა გოჩასთის გამიჩერეო. ძალა აქ გონდა ხელსაც კი ვერ წევდა.
გოჩამ შეამჩნია, რომ გონს მოვიდა.
-კესო....
გოოგნას ხმა არ ამოუღია....
-კესო, ნუ გეშინია..ყველაფერი კარგადა,...გადავრჩით...არაფერი დაუშავებია შენთვის...
-გოჩა.....
-ხო....გტკივა რამე?!
-გოჩა მანქანა გააჩერე..გული მერევა....
გოჩამ დაატორმუზა, სწრაფად გადმოხტა მანქანიდან, კესოს კარი გაუღო, ხლეში აიყვანა და გადმოიყვანა. შუბლი დაუჭირა და დაელოდა.....
5წუთის შემდეგ გოგონა გვერძე ეჯდა გოჩას მანქანაში.
-კიდევ ხომ არ გავაჩერო მანქანა?!
-არა...
-ნახე ნაბეღლავი მაქვს :ბარდაჩოკში"....
გოგონამ ნაბეღლავი აიღო და მიიყუდა. ესიამოვნა.
-გოჩა....
-გისმენ,....
-შემ ჩემი გმირი ხარ......
გოჩა ასეთს არაფერს ელოდა კესოსგან.....
-დიდი მადლობა, შენ რომ არა არ ვიცი რა მოხდებოდა.....
-არაფრის კესო...ჩემს ადგილას ყველა ასე მიგცეოდა.... სად დალიე?! ან ამ შუა ღამეს იქ რა გინდოდა?!
-თორნიკესთან ვიყავი დაბადებისრეზე...
-იქ გამოთვერი ასე?!
-ხო....
-მისი მშობლები სად იყვნენ ამ დროს....
-სახლშ არ იყვნენ.....
-გვიანობამდე რატომ დარჩი?! ამდენი რატომ დალიე....
გოჩამ იმდენი შეკითხვა დაუსვა კესოს სულ აებნა თავგზა. მერე ეცადა მოეყოლა ყველაგფერი რაც კი ახსოვდა,(თუმცა ბევრი არაფერი ახსოვდა).
-ის ახვარი! არაკაცი1 ეორე კიდე "ნაბიჭვარი"!!!! გოცამ გინება დაიწყო, კესოს არასდროს ენახა გოჩა ასეთ დღეში, ასე ანერვიულებული, "ნაბრძოლი..."
-გოჩა....სისხლი ოგდის ტუჩიდან და წარბიდან....
-ვიცი....
-არ გტკივა?!
-არა....გოჩა მაგრად უჭერდა ხელებს რულს.-შენ ხომ არ გკტკივა რამე!
-არა..... .... მადლობა....
-არაფრის...აღარაა საჭირო მადლობების თქმა....
არა, როგორ არ არის! შენ პირველი ხარ ვინც ამდენი გააკეთა ჩემთვის...მამაჩემსაც კი არ გაუეთებია ამდენი.....-გგნამ ტირილი დაიწყო....თან ბუტბუტებდა....-მადლობა გოჩა....დიდი ადლობა...შენ ჩემ გულში რაღაც საოცარი გააღვივე.....
გოჩამ ვეღარ მოითმინდა. მუხრუჭს დააჭრა და მომტირალე კესო გულში ჩიკრა.....
-დამიჯერე მამაშენი იმაზე მეტს გააკეთებს შენთის ვიდრე მე გავაკეთე...უბრაოდ დრო მიეცი.........................რაც შეეხება გრძნობას გულში......მეც მაქვს.....(ჩემი პატარა შვილი-ფიქრობდა გოჩა....და ვერ ხვდებოდა რა ემართებოდა-ნუთუი ტვალკებიდან ცრემლები დიოდა)....
|
