ჩემი სულის აჩრდილებო გამაოცეთ,
მთის ნაპრალთა მღელვარ ნაჟურს აზრობთ,
აფეთქებულ გიჟ ყვავილებს აღარ ეტრფით
და სიჩუმის მდუმარება გათრობთ...
არ შემეძლო დამიჯერე,გვიანია....
უსინათლოდ ვუყურებდი ყოველს,
არ შემეძლო,არც არასდროს მინანია...
დავიღალე...ვერ აგიხსნი...გტოვებ...
|
