გარეთ ქარია, საღამოა და ვზივარ მარტო, რა სიწყნარეა... საამოა, სიჩუმე მართობს, დიდი ხანია, მოუსვენრად რომ არის სული, და მიხარია, რომ ოცნება ამიხდა ჩუმი. სულ ეს წამია რაც სიმშვიდეს მივეცი თავი... წამი ჩქარია... შთანთქავს ჩრდილებს სიბნელე ღამის. მომწონს ძალიან, რომ მდუმარებს ბუნება ასე, და რომ ნაღვლიანს და მწუხარეს იმედით მავსებს... გარეთ ქარია, არემარე მოიცვა ბინდმა, ეხლა ძალიან მომენატრე და შენთან მინდა..
|