გაგითავისე სწორედ ისეთი როგორც იწყები დასაბამიდან, საუკუნეთა გადამთოვრელი კამ -კამა,წმინდა,წყაროს წყალიდან.
ვკოცნი თლილ თითებს, მაგ ყელს მოღერილს, შეუდარებელს გეთაყვანები, შენი ტუჩებით ნაავადარი, კვეთებულივით შევექანები.
იზრდება ჩვენი ხე ცნობადისა, ისე მძლავრად და ისე ზღაპრულად, რომ შეიფარა მთელი სამყარო სიყვარულისთვის ,არა მზაკვრულად.
უცნაურია თუმც არ ახალი, ეს ისტორია შორი ხმობისა, მარადისობის თავსესაფარი, და შეცნიბილი უფლის ყმობისა.
|