გახსოვს პირველად რომ მაიძულე შემომეხედა თვალებში და მეთქვა თუ როგორ მიყვარხარ...გახსოვს რომ მეცეკვე წვიმაში და რა სიგიჟეც არ უნდა მეთქვა უსიტყვოდ მისრულებდი.. ის დრო გახსოვს?...... მერე რა რომ პირველი პაემანი ჩვენი ურთიერთობიდან 1 წლის შემდეგ გვქონდა,მთავარია რომ გვქონდა.. გახსოვს ვიპარებოდი,და ის თუ გახსოვს ჩემს გამო რომ გადახტი..... (მადლობა ღმერთს ახლა სახში ზიხარ...) რამდენი სიგიჟე და რამხელა სიყვარული გვაკავშირებდა შენ კი მოკალი...რამდენჯერ მითქვამს მარტოობის მეშინიათქო და... მაინც წახვედი.. მაინც დამტოვე მარტო... დგემდე ვერ მაპატიე ძმაკაცი რომ წაგართვი მიუხედავად იმისა რომ მარწმუნებდი დიდი ხანია გაპატიეო... მივდივართ ერთმანეთისგან იმ სისულელის გამო რატომაც ბევრი სიყვარული ინგრევა... არ მინდა ჩვენც ის ბევრი ვიყოთ... მეც მოვრჩი წერას.. მთელი გულით,მთელი გულით გისურვებ ბედნიერებას.. მივდივარ და ჩემი ლექსებითა თუ ჩანახატით დამიტოვია შენთვის ანდერძი.......
|
