............. - 23 მაისში 2010

რატომღაც მომინდა დამეწერა,დამეწერა და როგორმე გადმომეცა რას ვგრზნობ და ჩემთვის რას ნიშნავს ის ერტადერთი სწორედ’’ის’’ვინც გული გამიტანჯა და ცრენლიც ადინა მალულად ამ თვალებს.როგორ დამტანჯა…რამდენჯერ სიკვდილი მანატრა,მაგრამ’’ის’’მაინც ჩემი ჰაერია…მე მისით ვსუნთქავ,ვერ ვეხები მაგრამ ვგრზნობ ისე როგორც ჰაერს,მჩირდება ისე როგორც ჰაერი.არვიცი როგორ მაგრამ მოახერხა ერთი გაგიმებით ჩემი ჩემი დამუნჯება ,ერთხელ გამიგიმა…ერთხელ მიტხრა მიყვარხარო და სიხარულისგან ამატირა.ყოველთვის სხვადასხვა გრზნობა მქონდა როდესაც მეუბნებოდა,რომ ვუყვარდი,ხან თითქოს ჩერდებოდა გული რადგან უფრო კარგად გამეგონა და დამემახსოვრებინა მისი ხმა,ზოგჯერ ისე გამალებიტ ცემდა ჩემი პატარა გული მეგონა გასკდებდა.მის გვერდიტ სულ სხვანაირი ვიყავი და მან სამუდამოდაც მახერხა ჩემი შეცვლა...ვერ დავივიწყებ ვერასოდეს მის ნატქვამ სიტყვა ‘’მიყვარხარო’’რომ ამბობდა.როდესაც პირველად მითხრა თვალებში მიცქერდა,ოდნავ იგიმოდა,ლოყები აწითლებული ქონდა ცოტაოდენი სითამამე შემატვოდა ცოტაოდენი დასალევით ,იდგა ჩემს წინ და ისე თბილად მეუბნებოდა რომ უყვარდი,იმ წამის შემდეგ როგორ დავივიწყო?მეც ისე გატრუნულად უსმენდი,არმინდოდა ჩავრეოდი და მისი ხმა აგარ გამეგო...ჩემი გულის ცემა იყო და იქნება მუდამ.არც ბოლო დგეები დამავიწყდება არასოდეს,ყველაზე საშინელი დგეები.ბავშვი ხარო და არ შევეფერებითო უნდა დავსჰორდეტო,მე კი მაშინაც გატრუნული ვუსმენდი ოგონდ არა იმიტომ რომ მისი ხმა გამეგონა უბრალოდ სიზმარი მეგონა და ცრემლები მახჩობდა.მან მიაგწია და აგარ ვარ ბავშვივით გიჟი ,მან წამართვა გიმილი,სამაგიეროდ ოცნება ფიქრი და ცრემლი დამიტოვა ერტმანეთში არეული.როგორ მომექცა,როგორ გამწირა,გული მატკინა,მაგრამ მაინც ჰაერივიტ მჩირდება.როგორ დავივიწყო ის ადამიანი ვინც პირველი სიყვარული იყო ჩემთვის?პირველი მიზეზი ჩემი ცრემლისა.ალბათ ვერც ვერასოდეს დავივიწყებ..’’როცა გინდა დაბრუნდი მე მუდამ დაგიცდი...მე სიყვარულით დავიბადე და სიყვარულით მოვკვდები’’