იყო დრო როცა მე შენ მიყვარდი,
სუყველაფრის და მიუხედავად,
არ დავინანე მე შენთვის სული
და მეყვარები იცოდე მარად,
იყო დრო როცა ვიყავით ერთად,
მე შენ მიყვარდი უზომოდ მაგრად,
მემახსოვრება მე ის წუთები როდესაც შენთან ვიყავი ლაღად........
მე შენ მიყვარდი!!!!გესმის???!!!1
უზომოდ,მაგრამ ეს გრძნობა შებღალე მარდად,
არ დაუფიქრდი და ისე მოსპე,
გაანადგურე ყოველი მარად...............
მორჩა დღეიდან ლოთობას ვიწყებ,
აღარ მსურს ფხიზლად ამ ქვეყნის ნახვა,
ჩავიკლავ გრძნობებს მწარე სასმელში,
მწარე ცრემლებით ვიგლოვებ ტანჯვას,
დავთვრები ისე,რომ აღარასდროს აღარ ვიფიქრებ,
მე შეგიზულებ და აღარასდროს აღარ გიტირებ
.................................................................................
ვინ მოთვლის ყველა ტკივილს
რაც შენდამი განმიცდია?
ვინ შეკრიბავს ყველა იმ ცრემლს
რაც კი შენთვის დამიღვრია?
ან ვინ მომცემს იმის იმედს,
რომ გათბება ისევ გული?
ვინ მეტყვის, რომ ამ ჩემს ბაღში
გაიხარებს სიყვარული?
ვინ ჩამიქრობს ღამის სანთელს
და ამინთებს მზეს ბნელ გულში?
ან ვინ გეტყვის ამ ჩემს სათქმელს,
გაგიტყდება სიყვარულში?
ვაჰ, რომ არვინ მეგულება მე ისეთი მოქანდაკე
ვინც შეიპყრობს შენს გულის თქმას
და ჩემს მკერდში მოათავსებს.
|
