სიტყვებს სიტყვები უნდა ვაწებო,
როგორც საყვარლის ტუჩებს ტუჩები,
თუ ჩემს სიყვარულს არ გააბნევენ
მუზა და მისი დები ურჩები.
დავწერ მასზე მეტს რაც მიწერია,
არც ერთ გამხელას არ დავზარდები
და ძალ მიხდილი განთიადისას,
მაისის ზღვაში გადავვარდები.
აქ გამაკარით ვით მაცხოვარი,
ყველა ცოდვების გამომსყიდველი,
სხვა ხსნა რა არის ამ ქვეყანაზე
და მეც არა ვარ სხვა გზის მხილველი.
გაკვალულ ბილიკს მივყვები მარტო
და ალბად სადმე გადაგეყრები
ამ უბეში ფეთქს მარცხენა მხარეს,
მზე შენი ხსოვნით განახარები.
.....................................................
არ შეიძლება რომ არ მოვიდეს,
ის ვის მოსვლასაც გულით ელიან.
არ შეიძლება რომ არ გადმოსკდეს,
ზღვა სიყვარული ცად რომ მღერიან.
არ შეიძლება იყო ამ ქვეყნად
და მარტოობა არა გტკიოდეს,
გზააბნეულს და ტყეში დაკარგულს
წყაროთა წყარო არა გწყუროდეს.
თუ ერთადერთის მავედრებელი
გულ გატეხილი არ დაეცემი,
მისთვის სათნო და მისთვის კეთილი,
ბოლო სინანულს არ მიეცემი!
|
