ჰაერს ფილტვებიდან სული ეხუთება, თავში ტვინის უჯრედს აშრობს კოკაინი, შენთან მოსასვლელი გზები მებინდება, მძიმე ტკივილისგან სტრესსაც ვეღარ შველის უკვე ბარბიტალი.
ხოდა გელოდები თუგინდ ხვალვე მოვკვდე, შენმა სიმარტოვემ ასე გამანულა, მინდა შენს მკლავებში ისე აღმოგაჩნდე როგორც სისხლძარღვებში ჩნდება ბაქტერია.
უკვე დედამიწამ ისე დამამძიმა, ბოლო ნაპაზს ვატან მტანჯველ წუთისოფელს, ხოდა გეუბნები ასე ბანალურად, გულში მწარედ მაკრავ შავ თეთრ ებონიტებს.
მოდი გელოდები უკვე სანატრელად, რაცკი პლანეტაზე ჭუჭყი ამეკიდა მინდა მოვიცილო შენი ცრემლებით და: მოდი თორემ ისევ ჩემი ფილტვებიდან, უკვე ძლივსღა ჟონავს მძიმე აბსცესია.
|