სონეტი 3
დახედე შენს თავს, დაკვირვებით ჩახედე სარკეს,
დროა, მსგავსება შექმნა მისი, რასაც იქ ხედავ,
თორემ გაქრები, გულს ქვეყანას ამაოდ ატკენ
და ნეტარებას რომელიმე დაკარგავს დედა.
ვინ გეტყვის უარს? აბა, ვინ არ შემოგთავაზებს,
ხელუხლებ სხეულს შემოგწირავს ლხენით მრავალი;
თუ ისე გიყვარს საკუთარი ეგ სილამაზე,
რომ აღარც გინდა გააჩინო შთამომავალი.
დედის სარკე ხარ და მის თვალებს ახლად აუნთეს
შენმა ნაკვთებმა სიყმაწვილის ნაზი აპრილი;
წლების სარკმელში დაინახავ შენს სიჭაბუკეს
ოდესმე სახედაღარული, წელში გახრილი.
მაგრამ თუ ასე მარტოხელა იცხოვრებ კენტად,
ორივე - შენც და შენი სახეც - გაქრებით ერთად.
|
