დრო თუ გვაბერებს, დრო გვიბრუნებს ახალგაზრდობას, როცა მოხუცი მამის გვერდით შვილი დადგება, სიყმაწვილეში გაცემული ბოლოს ფასდება და სიბერეში სიჭაბუკედ გამოგვადგება.
ესაა სიბრძნე წუთისოფლის და სილამაზე, შთამომავლობის გამრავლებით მიწა მშვენდება, ყველა შენსავით რომ მოიქცეს ამ ქვეყანაზე, კაცობრიობა სამოც წელში გადაშენდება,
დაე, დაღუპვას ვინმე გონჯი ვერ გადაურჩეს, ვინაც არ არის ღირსი, დარჩეს შთამომავალი, შენ კი ბუნებამ უთვალავი გიძღვნა საუნჯე და მოდგმისათვის საუკუნე მოგცა მრავალი.
ქვეყნის ბეჭედო, ამ სიბრძნეში ნუ დაეჭვდები და გაამრავლე ქვეყნად შენი ანაბეჭდები.
|