ზოგი ამაყობს დიდი გვარით, ზოგი ქონებით, ზოგი ძალას ფლობს, ზოგი აქებს თავის ხელობას, ზოგი სამოსელს იხდენს ტანზე თავმომწონებით, ზოგის სახელს კი ცხენი უქმნის სასახელობას. ყველას აქვს რაღაც საკუთარი ზნე თუ საგანი, რაც მის სიცოცხლეს განდიდების დაღად აჩნია, ჩემს საზომად კი არ გამოდგა ამათთაგანი და ბედმა ჩემთვის საამებლად სხვა რამ არჩია. შენ რომ მიყვარხარ, მე ამით ვარ სხვებზე მდიდარი, ეს მირჩევნია გვარს და ცხენს და ოქროს ვარაყებს, ვერ შეედრება მას ქონება ვერავითარი და ქვეყნად მხოლოდ შენთან ყოფნა გამაამაყებს. მაგრამ ეს ერთი დარდი მიკლავს გულს და გონებას, - თუ მიმატოვებ, მე დავკარგავ მთელ ჩემს ქონებას.
|