ფრაგმენტი ცხოვრებიდან - 29 იანვარს 2010

უცებ მაკოცა...ძაილიან დავიბენი და ვკიტხე ეს რას ნიშნავს მეთქი...მან მიტხრა ეხლა არ მცალია ბიჭები მელოდებიან ფეხბურტის სათამაშოდ მივდივართ და საგამოს ყველაფერს აგიხსნიო....ერთი სული მქონდა საღამო როდის მოვიდოდა და აი,მოვიდა კიდეც,,,,მაშინ მან პირველად მიტხრა მიყვარხარო...აქედან დაიჭყო ჩვენი სიყვარულის ისტორია...
გადის დრო და ჩვენ ამბავს ჩემი მშობლები იგებენ და სახლში დიდი პრობლემები იწყება.საშინლად არ უნდოდათ ჩემ მშობლებს ,რომ მასტან მქონოდა ურთიერტობა,მაგრამ მე მის გულისტვის ყველაპერი გავაკეთე...მშობლებს წინაამდეგობა გავუწიე,რადგან მის სიყვარულსჰი დარწმუნებული ვიყავი...
დრო გადიოდა...ზაფხულს მხიარულად ვატარებდიტ და ყველას ვუთხარით რომ ერთმანეთი გვიყარდა,არაფერს ვმალავდით...
ასე თკბილად ვიყავით 2 წლის მანძილზე,მაგრამ ერთ დგეს ბედის ბორბალი უკუმა დატრიალდა....
ახალი წლის მეორე დღეს,ანუ ბედობას დამირეკა და მეუბნება:_იცი აღარ მიყვარხარ და ყველაფერს აგიხსნიო....
ეს ჩემტვის იმდენად მოულოდნელი იყო,რომ ვერაფერი ვუთხარი...
როგორც მერე აღმოცჰნდა მას პრობლემები ჰქონდა ჯამრთელობასთან დაკავშირებით:(თურმე რაღაც აიკიდა ვიღაცასგან)...
და ამას მიმალავდა...მიტხრა აღარ მიყვარხარ,შენს მიმარტ ვერაფერს ვგრძნობო...მაშინ მეგონა რომ ქვეყანა დაიქცა...ცხოვრება დასრულდა...დღედაღამე ვტიროდი...დედაჩემი კი მამშვიდებდა მაგრამ მაინც ყოველი ღამე ტეტრი იყო უიმისოდ....
მან მთხოვა რომ მასთან ვყოპილიყავი და დავლოდებოდი სიყვარულს მისგან...ამბობდა ,რომ მას ეს გრ\ზნობა დაუბრუნდებოდა,მაგრამ ეს ასე არ მოხდა....სიყვარული უკვალოდ გაქრა...ჩვენ დავსჰორდით...ამის მერე 3 წელია გასული და მე ის აღარც მინახავს...მხოლოდ ის ვიცი რომ გამოჯამრთელდა და ცოლი არ ყავს...
მე კი დღეს ოჯახი მაქვს სხვა ადამიანთან...ადამიანთან რომელიც არ მიყვარს,მასთან მხოლოდ პატივისცემის და ოჯახის გამო ვარ...
ეხლაც კი ხშირად ვფიქრობ მასზე,ხშირად მომადგება ხოლმე თვალებზე ცრემლი,მაგრამ ის ამას ვერასოდეს გაიგებს და ვერასოდეს დაინახავს...მე ის დღემდე მიყვარს და მენატრება,მიუხედავად იმისა რომ უკვე სხვასთან მაქვს ოჯახი შექმნილი................................