გალაკტიონი ბენდიერ ვარსკვლავზე დაიბადა,ოღონდ, როგორც პოეტი.
უკვდავ მგოსანთა თანავარსკვლავედს: რუსთაველს, გურამიშვილს, ბარათაშვილს, ილიას, აკაკის, ვაჟას – ერთი მნათობი აკლდა და მეოცე საუკუნემ კიდევ ერთი ვარსკვლავი შემატა მათ....
მაგრამ უბედური იყო იგი პირად ცხოვებაში. გზააბნეული, მიუსაფარი, უმეგობრო, ''მარტოობის ორდენის კავალერი''...თითქოს შემთხვევით მოხვედრილიყო ის ამ ქვეყანაზე, ''ამაოების ბაზარში''... უყვარდა სიცოცხლე, თან მუდამ გაურბოდა მას....
''არ გიცხოვრია შენ ქვეყანაზე
შენ გაიარე სიცოცხლის ახლო''
|
