მთავარი » ♥სხვა და სხვა♥
მადლობელი ვარ იმ თითოეული წამისთვის, რომელიც შენ მაჩუქე...
მადლობელი ვარ გვერდში დგომისთვის ჭირშიც და ლხინშიც...
მადლობელი ვარ, რადგან მუდამ იყავი ჩემს გვერდით მაშინ,
როცა ყველაზე უფრო მჭირდებოდი...
მადლობელი ვარ ყველაზე მეტად იმიტომ, რომ შენ არსებობ!" სადაც წახვალ, მეც იქ წამოვალ...
ერთნი ვართ, ჩვენ ვერავინ დაგვაშორებს.
ჩემი ცხოვრება შენზეა დამოკიდებული და მე ვერ შევძლებ ვიყო ბედნიერი უშენოდ...
მაშინაც კი როდესაც მზად ვარ
...
Read More
|
* * * * *
Tadzarshi xatis win santeli dneboda,
Muxlodrekili ymawvili gmerts evedreboda,
Wmindao mariam marto nu damtoveb
Chems lamaz siyvaruls acade adrove,
...
Read More
|
36 დაჯდა, ასე მგონია ახდა ჩემი ოცნება, ენა აღარ მემორჩილება მაგრამ ვახერხებ ორიოდე სიტყვით მივახვედრო ავთო ჩემ გულისთქმას, ისიც დგება მიდის მოლარესთნ და ახსნევინებს 100 ლარიან პაჩკებს, ერთი სული მაქ როდის მომცემენ ნამდვილი ოფლით მოპოვებულ ფულს, რო ამ დროს მესმის სიტყვები ლადო ადექი გაგვიანდება, ეჭვმა ჯერ გულში გაიტანა გრიალი და მერე ტვინის კუთხეში იმ იქსს შეეჯახა რომელსაც ეს სახელი საგანგებოდ ვუბოძე და რომელიც პასუხს აგებს 100 ლარიანების პაჩკზე, ნელ-ნელა ვაცნობიერებ საზარელ სინამდვილეს.............ვეჭიდები იმედს რომელიც ხავსზე თხელია, ვატრიალებ გვერდძე თავს და გულდამშვიდებული ავთოს ვსაყვედურობ შენი საქმე დააჩქარეთქო, რომ ამ დორს იგივე ხმა მეორდება და ვხვდები რომ ეს ავთოსი კი არა დედაჩემის ხმა არის.
საშინელი რელობის ჯინაზე თვალს არ ვახელ და მინდა დავიბრუნო ჩემი დოლარები...5, 10, წუთი და გაქრა ყველაფერი. ის x5 და ის პუმას ნასკებიც 10 წუთის წინ ჯიბეში რო მქონდა დაგულებული, იწყება სასკოლო დღე რომელიც გუშინდელისაგან რიცხვით და გაკვეთილებით განსხვავდება. როგორც იქნა ავიზლაზნე ჩავიცვი ადიდასის ნასკები...ეჰ არა და რა ახლოს იყო პუმა....დავადექი სკოლის გზას, დადიანიდან ავტობუსის გაჩერებამმდე, როგორც ყოველთვის ავტბუსში ზედ მაზის გარკვეული სუბიექტი, ვიღაცა კიდე ამოსვლას კადრულობს რომ ამ დროს ცხოვრებაზე გამწარებული ქალბატონი ზუმა დელუქსისხელა ენით ტკბილ სიტყვას სტყორცნის, ამომსვლ
...
Read More
|
ოცნება ზღაპრული სამყაროა,წუთიერი ბედნიერებაა.თუ ადამიანს ოცნების უნარი არა აქვს,ის მეცხრე ცაზე არასოდეს ყოფილა,ბედნიერად არ უგრძვნია თავი.ამბობენ,ადამიანი რომ იბადება მისი ბედის წერილიც მაშინვე იწერება და მისი განუყრელიაო.მართალია,საკუთარ ბედის წერას ვერსად გაექცევი. ეჰ,როგორი ლამაზია ოცნება,მაგრამ წამიერია.როცა გამოერკვევი და რეალობას დაუბრუნდები,გულის სიღრმეში ჩაგწვდება ის რაც ყველაფრისგან შორსაა.ოცნება ოცნებაა და მეტი არაფერი.გინდა დროებითი ბედნიერება?იოცნებე და შენზე ბედნიერი ქვეყნად არავინ იქნება.დახუჭე თვალი და გაექცევი ყველას და ყველაფერს,რაც გიკლავს გულს და რაც გირთულებს სიცოცხლეს. ალბად ქვა უნდა იყო ადამიანი,რომ ყველას და ყველაფერს გაუძლო.ძნელია,როცა არ ცხოვრობ,უბრალოდ ცოცოხლობ და "მისი” მოლოდინით არსებობ და ყველაფერ ამასთან ერთად თითქმის არაფრის უფლება არ გვაქვს,მტანჯველია ეს ყველაფერი,გაუსაძლისია. ზოგს ჰგონია,მშიერი რომ არ ხარ და ლუკმა გიდევს პირში-ბედნიერი ხარ,მაგრამ ცხოვრება ომია,ომი... აბა ვინ არის ის ადამიანი,ვისაც ოცნება შეუძლია,მაგრამ არ შეუძლია მისწვდეს,ხელით შეეხოს მას?იგი რეალური სამყაროდანაა შორს.ლიტონის სიტყვები ყოფილა:”თუ რამეს მოინდომებ ძალიან,გააკეთებ კიდეც.”-შეიძლება,მაგრამ ყოველთვის არა. რა არის ეს სიცოცხლისთვის უაზრო?-რა და უსიყვარულო ცხოვრება.როცა გიყვარს ძლიერი ხარ,შენნაირი არავინ გგონია,მაგრამ იმაზე ფიქრი,რომ ამ ქვეყანაზე არსებობს ადამიანი,რომელიც შენგან განსხვავებით შეიძლ
...
Read More
|
აი ისევ დავუბრუნდი წერას,დიდი ხანია მინდა ვწერო,მაგრამ თავში არაფერი მომდის
ნელ-ნელა უკვე ბუნდოვნად გამახსენდება-ხოლმე სიცოცხლით გაჟღენთილი დღეები,ხმელი ფოთლების ხრაშუნი და მისი საოცრად მომხიბლავი ხმა,რომელიც სულს მიშფოთებდა.თავი ისეთი პატარა მეგონა,ახლა კი თანდათან ვხვდები,თუ რაიმე ნამდვილად გინდა,ისე როგორც მაშინ...უკან არაფერზე დაიხიო!ბოლომდე უნდა იბრძოლო და გაიმარჯვებ!ახლა უკვე საკუთარი გამოცდილებით ვიცი ეს და აღარაფერს შევუშინდები
დროის უკან დაბრუნება რომ შემეძლოს,თავს არასდროს დავანებებდი,სისულელეებზე ფიქრს არ დავიწყებდი,მაგრამ ახლა უკვე გვიანია და მე არც არაფერს ვნანობ...
უბრალოდ ვხვდები რომ შეიძლება მასავით აღარავინ შემიყვარდეს,ისე ძლიერად,რომ თავი დავკარგო და ყველაფერი დავივიწყო...
|
გაზაფხულის მზიანი დღე იყო, თითქოს ბუნება რაღაც ახალს ელოდა და უხაროდა. გოგონა მიდიოდა ნელა თავის ფიქრებთან ერთად. უცებ იგრძნო რომ ვიღაც შეეჯახა, გამოერკვა ფიქრებიდან, ბიჭი კი შეკრთა, ერთ ადგილას გაჩერდა, მას არასოდეს ენახა ასეთი თვალები. გავიდა ორი კვირა ნიას არც კი ახსოვდა ის ბიჭი, მან ხომ მისი სახელიც არ იცოდა. ერთხელ დეიდაშვილი დაპირდა რომ კინოში ერთად წავიდოდნენ. ნიამ დაინახა ეზოში მჯდომი იკა, რომელიც მას ელოდა, ახლოს რომ მივიდა იცნო ის უცნობი რომელსაც იმ დღეს შემთხვევით შეეჯახა, არა არ ეჩვენებოდა ნამდვილად ის იყო....
-ნია გაიცანი, ეს ჩემი მეგობარია გიო, წინააღმდეგი ხომ არ ხარ ჩვენთან ერთად რომ წამოვიდეს?- შორიდან ჩაესმა ნიას იკას სიტყვები.
საღამომ ჩვეულებრივად ჩაიარა ფილმიც კარგი იყო. ბიჭებმა ის სახლამდე მიაცილეს. ნიამ მთელი ღამე ვერ დაიძინა, თითქოს რაღაცას გრძნობდა. გიოს კი უკვე უყვარდა ნია, მაგრამ ამის გამხელის ეშინოდა. პირველი იკას უთხრა ამის შესახებ, მაგობარმა მოთმენა ურჩია.
გავიდა 2 კვირა გიოს დღითი-დღე უფრო უყვარდებოდა ნია, ის ხშირად ნახულობდა მას, ზოგჯერ სწორედ იმ დროს მიდიოდა იკასთან როცა გოგო იქ ეგულებოდა, მაგრამ თქმას ვერ უბედავდა.ნიამ კი უკვე იცოდა... ამაში მისი დაჟინებული მზერაც არწმუნებდა არც თვითონ იყო მის მიმართ გულგრილი და ელოდა როდის გაბედავდა გიო თქ
...
Read More
|
დრო გავა და ყველაფერი თავისით დალაგდება, უნდა გჯეროდეს ამის.....
ყველაფერი დალაგდება.....
ის სიტყვებიც, რომელიც მაშინ გითხარი, როცა ძალიან მტკიოდა.... აგიხდება, ან აგვიხდება......
ბედნიერებაც მოაკაკუნებს ერთხელ ჩვენი ან შენი სახლის კარებზე და შემოგისახლდება... აღარსად აღარ წავა.....
შესცივდება და შენ გაათბობ...
მისთვის გააკეთებ ყველაფერს... მისთვის ისუნთქებ... და ყოველ დილით ნაზი მოფერებით გააღვიძებ....
შენ შენი ან ჩვენი ბედნიერებისთვის იბრძოლებ...
და ეს ბედნიერება არასდროს არ წავა შენგან...
არასდროს!!!....
მერე დრო გაივლის და ბებერი, დანაოჭებული ხელებით ისევ მოეფერები შენს ბედნიერებას....
ისევ აკოცებ , ჩაიხუტებ და კიდევ ერთხელ დარწმუნდები, რომ სიცოცხლეს აზრი არ აქვს მის გარეშე.....
შეიძლება ახლა ფიქრობ, რომ შეძლებ, შეძლებ ყველაფერს, რასაც ჩაიფიქრებ, მაგრამ მერე..... მერე მიხვდები, რომ იმას რასაც აკეთებ ან გააკეთებ, ყველაფერს "მისი" სახელი ქვია...
ჰო, "მისი"... შენი ბედნიერების.....
ბევრჯერ დაღამდება და გათენდება სევდისფრად....
მაგრამ მოვა დრო, როცა მოვა შენთან, ხელს ჩაგკიდებს და გეტყვის, რომ მასაც ისევე უყვარხარ, როგორც შენ გიყვარს.....
მოხდება... აუცილებლად ასე მოხდება.....
შევძლებ და მოვალ...
მე შენი ბედნიერება მქვია....
|
გავბედე და გწერ, ისევ წვიმს. ფანჯარაში ვიხედები და შენ გხედავ, შენი ხატება არასდროს არ მცილდება წვიმის დროს , თავს მარტოსულად არ ვგრძნობ რადგან შენზე ფიქრი არ მანებებს თავს. სარკმელს ვაღებ და წვიმის წვეთებს ვეთამაშები, სახეს ვუშვერ და ისინიც თამამად მეფერებიან, ალბად სურთ შენზე მიამბონ რამე..... მეც თვალდახუჭული ვუყურადებ და ..... აი მომესმა შენზე ნათქვამიც, გულს ძგერა მემატება და მხოლოდ იმაზე ვოცნებობ არასდროს დამთავრდეს თხრობა, სუნთქვა მიხშირდება....... სახეზე ჩამოვარდნილ თმებს ვისწორებ, ვეღარ ვხვდები წვიმის წვეთებია თუ ცრემლებია, ფანჯარას ვხურავ და ოთახის გულში ვჯდები,გაიჩექა, შენზე ფიქრი ამერია. თავს მუხლებზე ვდებ და ვცდილობ შენი შეხება შევიგრძნო. გრძნობას აყოლილი მელანქოლიას ვნებდები და გარინდული გულის ძგერას ვუსმენ. სუნთქვის ხმაც განიბნევა ჰაერში და გარშემო მშფითვარე სიჩუმე ისადგურებს. ველი ....... არაფერი იცვლება. მხოლოდ წამებში წუთებად და წუთებში საათობად გადაქცეული დრო მიდის. მაგრამ მე მაინც მჯერა , რომ ზემოთ ავიხედავ და სასოებით აღვსილი თვალებით მას ვთხოვ, რომ კიდევ ერთხელ მომცეს შენთან შეხვერდის უფლება, რათა თვალებში შემოგხედო და გითხრა , რომ მე შენ.... |
ზღვის პირას სველ სილას მიუყვება ხან ერთი, ხანაც ორი კაცის ნაკვალევი
_ ეს ვისი ნაკვალევია, უფალო?
_იგი შენს მიერ განვლილი ცხოვრების გზაა შვილო ჩემო.
_კი, მაგრამ ეს მეორე ნაკვალევი ვისია?
_ეგ ჩემი ნაკვალევია, მე ხომ მთელი ცხოვრების მანძილზე შენთან ვიყავი.
_და, მაინც მიგიტოვებივარ უფალო. სილას ზოგჯერ მარტოდმარტო მიუყვება კვალი ჩემი.
_ შენ ისევ ცდები, შვილო ჩემო. მარტოდ მიმავალი კვალი ჩემია. შენი ცხოვრების უმძიმეს წუთებში მე ხომ ხელში აყვანილი მიმყავდი..
|
-მარტოობა, სულიერი სიმარტოვე, სიცარიელე,
სიცარიელე, მარტოობა, სულიერი სიმარტოვე.....
_ კარგი გაჩერდი, როდემდე ასე?
-სიცარიელე........
-ვერ ვავსებ შენს სიცარიელეს, ვერ გიდგები გვერდით სასოწარკვეთის ბოლო ზღვრამდე, არ შემიძლია! ნუ მიყურებ მასე...
-მარტოობა....
-ნუ დამცინი! არ ხარ მარტო. მე ხომ ვარსებობ?!
-მერე ვისთვის? რისთვის? იმისთვის არსებობ, რომ მეგობარს სიგარეტი უყიდო? ნაცნობი მიაცილო სახლამდე და თუნდაც,
იმიტომ რომ ერთი სანთელი დაანთო „ვინმეს"თვის?
მე, ვიცი ვინ არის შენთვის, უფრო სწორად ჩემთვის, ის „ვინმე"..
არავინ! არარაობაა! ფიტულია, რომელსაც ამშვენებს მოხდენილი ქვედაკაბა, ზედა გაწყობილი ყვავილებით.
თვალები ტუშით დადღაპნილი და ტუჩებზე წაცხობილი რაღაც უმსგავსობა, რაც უფრო ამახინჯებს, მის ასე ლამაზ სახეს,
კრემის სქელ ფენასთან ერთად.
-წუხელ სად იყავი?
-რა წუხელ? მე მაგას გეკითხები? ვისთვის არსებობ? ვისთვის?
-შენთვის!
-სიცრუეა! ვერ გიტან! განა იმიტომ რომ არ მჭირდები, ან სხვა მიყვარს?! არა!
იცი? დამავიწყდა კიდეც რას ნიშნავს სიყვარული. რა გაცრეცილი, გახუნებული და დაჩიავებულია!
ნახე, ბილიკზე ვინ მოდის! ჩვენი სიყვარული... ხედავ მას?
-სულ გაგიჟდი? რა გჭირს? სად იყავი წუხელ?
-ხედავ ჩვენს სიყვარულს? ცალი თვალი არ აქვს... ფეხს ძლივს მოითრევს.. ყელზე, შერჩენია შენი ნაჩუქარი
ყელსაბამი.
ხედავ? ხელზე, როგორ აქვს კვალი სიგიჟის. ბასრი და
...
Read More
|
« 1 2 ... 29 30 31 32 33 ... 88 89 » |
|
 |
| შესვლის ფორმა |
|
 |
|
| სექციის კატეგორიები |
|
|
|
| ძებნა |
|
|
|
| კალენდარი |
| « დეკემბერი 2024 » | | ორ | სამ | ოთხ | ხუთ | პარ | შაბ | კვ | | | | | | | | 1 | | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | | 30 | 31 |
|
|
|
| ჩვენი გამოკითხვა |
|
|
|
| საიტის მეგობრები |
| WwW.Traceurs.Ge |
|
|
| სტატისტიკა |
სულ ონლაინში: 2 სტუმარი: 2 მომხმარებელი: 0 |
|
|
