მთავარი » ♥სხვა და სხვა♥
ახლა ღამეა და ვარსკვლავები ზეცას ჭორფლივით აყრია შუბლზე,
მე მაგისდასთან ვზივარ ძვირფასო და ჩემს წინ სუფთა ქაღალდებს ვუმზერ.
აწმყო, წარსული და მომავალი დამდგარან ჩემი ფიქრების ზღურბლზე..”
ძალიან მშვიდ და იდუმალ ღამეს ჩასძინებია ატმის მკავებზე, თავშიტრიალებს ათასი კითხვა და ყველა თავის პასუხს დაეძებს.
არ შემხვედრიხარ, არ მინახიხარ ალბათ ათასი წელი, ათასი წალი იქნება ცოტა ან იქნებ ძალიან ბევრი, მე ახლა მხოლოდ სიზმარში მახსოვს შენი ცისფერი თვალების ფერი.
ეს ყველაფერი ადრე დაიწყო, ძალიან ადრე, როცა თებერვლის მსუსხავი ქარი ეხეთქებოდა გათოშილ ჭადრებს, როს ცხოვრებიდან შენ ჭრიდი დღეებს ვით რეჟისორი ფირიდან ჭრიდეს ფილმისთვის ყოვლად უვარგის კადრებს.
იმდენად ახლოს მოვედი შენთან რომ უსასრულოდ აღმოვჩნდი შორი, მერე ვიღაცამ შეთხზა რაღაცა, შენც კარგად იცი მე რომ არ გითხრა როგორ ვრცელდება თბილისსში ჭორი..
გახსოვს? -ცისფერი ხეობის გასწვრივ მზერა შველივით მორბოდა შენსკენ და მოწმენდილი ივნისის ზეცა ირეკლებოდა, ქუჩაში იყო იმდენი ხალხი მეჩვენებოდა რომ იმ საღამოს გარბოდა სადღაც დამრთხალი ქუჩა.
გახსოვს? -ოთახში იმ გაზაფხულზე ძალიან წითლად ჰყვაოდა ბალბა. შენ დაიღალე იმ ბალბის ცქერით, შენ საერთოდაც გადაიღალე, გადაიღალე და გამექეცი, მე კი სულ შენთან ვიქნები, ალბათ..
შენ გიხაროდა შენი არსება, შენ ის გეგონა შენი ერთგული ვინც მოგიტანდა სიყვარულს მარტშ
...
Read More
|
მე ვწერ ამ სტრიქონებს ქარიან ღამეში, როდესაც წვიმის წვეთები ეცემიან მინას და როცა სიშორეზე ტირის როიალი.
მე ახლა მაგონდება ჩემი ცხოვრების ქარიშხლიანი დღეები და სინანულის ჟრუანტელი მივლის.
თანაც მიხარია, რომ ვარ ტერენტი გრანელი.
წინ უფსკრულია და შავი ნისლი მახვევია ირგვლივ.
მე ქვეყნის გაჩენიდან ნელა მოვდიოდი სინათლისაკენ, რომ მეხილა მზე.
ალბათ მიზიდავდა შორეული და უხილავი.
მოვედი ადრე.
და ახლა ისევ ვუახლოვდები სიბნელეს, როგორც ზღვას, სადაც სამუდამოდ ჩაიძირება ჩემი სხეული.
ყოველ ღამეს მოაქვს ფიქრი სიკვდილზე და სიშორეზე.
და მეშინია...
ვფიქრობ: მოვა წამი, როცა არ ვიქნები ცოცხალი. მაინც მჯერა ჩემი უკვდავება.
მე პოეზიამ მაგრძნობინა, რომ სადღაც შორს არსებობს უკვდავების ცისფერი მხარე, სადაც დაფრინავს ჩემი მწუხარე სული.
ქარიშხლიანი ღამეა და მინდა ვიყო სხვაგან.
პოეზიამ იცის უეცარი სიხარული, რომელიც უდრის გაფრენას.
მე არ მინდოდა სიცოცხლე.
არც სიკვდილი.
მე რაღაც სხვა მსურდა.
ახლა ვფიქრობ და მწამს მესამე გზის არსებობა, როგორც იდუმალების.
მე ისევ ვდგავარ მარადისობის გარინდებულ საზღვართან ვით მგლოვიარე სერაფიმი და ველი ქრისტეს ლანდს, რომელიც დამიხსნის მე განსაცდელისაგან.
და მჯერა სიცოცხლე სხეულის გარეშე.
მე მივმართავ მთელ მსოფლიოს შემდეგი სიტყვებით:
მე მინდა გაფრენა.
მე მინდა ყველგან ვიყო, როგორც ღმერთი.
ჩარჩე
...
Read More
|
არ მიყვარს
უაივნო სახლები,
იქ ხომ ჩვენი სიყვარულის სარეცელს ვერასდროს გაამზეურებ..
არც დიდი სივრცე მჭირდება შენთან ერთად,
ჩემს ერთოთახიან გულში ჩამოგიბავ ჰამაკს
და რწევით გაგანებივრებ..
არ მიყვარს
მრავალფეროვანი სუფრა,
მე ხომ შემიძლია შემწვარი კარტოფილიც მოგირთო მრავალფეროვნად..
და ალკოჰოლის ნაცვლად, ჩემი 45 გრადუსიანი სიყვარული შემოგატყუოო
არ მიყვარს,
ნაცრისფერი ტანსაცმელი,
ნაცრისფერი გზები,
ნაცრისფერს მხოლოდ შენი თვალის თაღებს ვეტრფი..
არ მიყვარს
არგაწვიმებული დღეები,
უქოლგოდ წვიმაში სიარული..
აღარ მჯერა, რომ ასე გამეზრდება თმები..
არ მიყვარს
ზრდილობის გამო მისალმება
თავაზიანობისთვის გაღიმება..
ალბათ ემოციები მითავდება და ვუფრთხილდები..
არ მიყვარს
მოდაში შემოსული გრძნობები,
ძალათ მოსიყვარულე შეყვარებულები..
ძალით აცეკვებული სხეულები,
სხვის დასანახად, ქმრის კისერზე შემოხვეული ცოლები.
არ მიყვარს კალენდარზე გაწერილი დაგეგმილი ხვალინდელი დღეები!!!
მოუნატრებელი მეგობრები..
მარტივად აწყობილი ურთიერთობები,
უქარბორბალო წყვილები,
ღამეგაუთენებელი უცრემლო გოგოები..
არ მიყვარს
ტაძარში მდგომი,
სხვაზე შეყვარებული,
გაქცევას შეშინებული პატარძლები.
არ მიყვარს არაგულდასაწყვეტი დაკარგული დღეები,
სხვაზე აჭორავებული, საკუთარპირადის არმქო
...
Read More
|
 ...ეხლაც მენატრები.. წვიმა თვალებში.. შენი თვალები.. არა ჩემს თვალებში .. მახსენდება.. მახსენდება და ვგრძნობ რომ ეს ყველაზე დიდი შეცდომა იყო... არა კი არ იყო შეცდომაა.. შენი სიყვარული... ვიცი რომ არ უნდა მიყვარდე, მაგრამ შეიძლება სიყვარულს შეცდიმა დაარქვა? ალბათ არა.. მაგრამ რა ქვია ჩემს გრძნობას? შენ გაქრი.. და მე ,მახსენდება ის ერთადერთი კვირა როცა შნი რიმილი ჩემი იყო, ჩემი კი არა, როცა გიყვარდი და მე... მერე დასასრული... დასაწყისი.. შენ აღარ გიყვარდი.. მე შემიყვარდი... ახლა? ახლა მიყვარხარ... შენ?????? ალბათ არა... მონატრება... სიყვარული.. ოცნება ირევა ერთმანეთში, ნისლი, ბურუსი და მე ვიკარგები, გივიწყებ წამით და მახსენდები საუკუნით, ვუყურებ სხვას და გხედავ შენ... და ვცოცხლობ შენთვის.. რატომ? რომ დაგინახო მაინც სადღაც თუნდაც ზალიან სორს... ეხლა რომ ვიცოდე თუნდაც ერთი წუთით მოხვალ და მეტყვი რომ ისევ გიყვარვარ, ისევ ჩამეხუტები და ცრემლებს გამიქრობ.. ისევ მეტყვი რომ ღიმილი მიხდება... და ისევ თუნდაც სულ რამდენიმე წუთით იქნები ის ბიჭი რომელსაც მე ვიცნობდი, სიცოცხლეს დავთმობდი ამ წამების გამო.. მაგრამ შენ შორს ხარ.. ალბათ გიყვარს სხვაც და მე არ მაქვს უფლება მტკიოდეს გული.. მე ხელი გკარი ... მაგრამ მე მიყვარხარ.. და ვიცი რომ ჩემსავით ვერავინ შეგიყვარებს... და თუ როდესმე აგახსენდა ის ზაფხული.. თუ როდესმე იგრძენი რომ შენზე ფიქრობს ვიღაც არ დარეკო, მე აღარ შემიძლია ხელმეორედ გამიტყდეს გული, აღარ შემიძლია დავკარგი ის რაც ისედაც აღარ მეკუთვ
...
Read More
|
ვერაფრით გავიხსენე რა მინდოდა სასაფლაოზე, როდის მოვედი და როდის ჩამეძინა. არა, არც მთვრალი ვყოფილვარ და მოსვლამდე არც წვრილი ზონარი გადამიჭერია თითქმის გამხმარ მარჯვენაზე. გაღვიძება მახსოვს და მთვარის შუქით განათებული საფლავზე დამხობილი ბორცვი.
"საფლავს თვალი ავარიდე, მთვარეს ავხედე და მომეჩვენა, მთვარე თვალს მიკრავდა, ხელს მიქნევდა და თავისთან მიხმობდა კიდეც.
საფლავს დაჭრილი არწივი დასტრილებდა. მერე შურდულივით დაეშვა, ჩემს წინ ფეხმძიმე ქალივით ჩამოჯდა და გაირინდა... გაოცებული ვუყურებდი არწივს და არც შიში მიგრძვნია და არც სიფრთხილე...
გაწვიმდა. ცა ცრემლებად დაიღვარა და გადაიღო.... მთვარე აოცნებდა და მთვარეს გავდი ამაყსა და უკარებას... მე გაყინული მიწა ვიყავი და ვერაფერი თუ არაფერი მათბობდა.
არწივმა ფრთები მძლავრად აიქნია და გაფრინდა... სისხლის გუბე შემატოვა და ფიქრები...
საათს დავხედე... საათის ისრები ჩვეულ რიტმში მოძრაობდა და ათვლილი დრო ნელ-ნელა მპარავდა დარჩენილ წლებსა და სიმშვიდეს".
თვალები მოვიფშვნიტე, სიზმარი წყალს გავატანე და გაჩნდნენ კითხვები და გაჩნდნენ პასუხები კითხვებად ქცეულ გეომეტრიულ პროგრესიად.
"პროგრესია იყო გადღვებილი ჭადრაკის დაფაზე და დაფა იყო რვა რვაზე და კვადრატი.
ჯერ ორი, მერე ოთხი, მერე თექვსმეტი და მილიონი და მილიარდიც...
დაფა იყო თექვსმეტი თექვსმეტზე და უფრო მეტიც.
მილიარზე მეტიც
...
Read More
|
"რა ბედნიერი ვიქნებოდი, სულ ცოტა იმედი მაინც რომ მქონდეს შენი სიყვარულის"...
ეს ამბავი ჯერ კიდევ მაშინ დაიწყო, როცა ანა პატარა გოგო იყო. უფროსი ძმის მეგობრები ხან ფორტეპიანოსთან დაასკუპებდნენ, ხან ლექსის წაკითხვას სთხოვდნენ. მერე ანა გაიზარდა, გალამაზდა და დაჭკვიანდა. ძმის მეგობრების სტუმრობისას დედასთან ერთად სამზარეულოში დაიწყო ფუსფუსი და სიამოვნებდა, როცა ბიჭები ნახელავს შეუქებდნენ. მერე მოხდა ის, რასაც არავინ ელოდა - ბექას ანა შეუყვარდა და ამქვეყნად ყველა და ყველაფერი დაავიწყა, ისიც, რომ ანა მისი უახლოესი მეგობრის და იყო და ამას მეგობრები არ მოუწონებდნენ. როცა გულში ვეღარ დაიტია, გოგონას გამოუტყდა, მერე მის ძმას და რამდენიმე მეგობარს... ანამ თავი შორს დაიჭირა, - ძმად მიმაჩნდი და ეგ გულში როგორ გაივლეო. ანას ძმა და მეგობრები ძალიან გაბრაზდნენ - შეგეშალაო და გარიყეს... მძიმედ გადაიტანა ეს ამბავი ბექამ. წუხდა - განა სიყვარულისთვის შეიძლება ასე დაისაჯოს კაციო? მიხვდა, დროებით მაინც უნდა გასცლოდა აქაურობას, თორემ გული გაუსკდებოდა... ადგა და დეიდაშვილთან წავიდა ბარსელონაში. გულში მაინც იმედს იტოვებდა, - იქნებ, დრომ ამდენი გაბრაზებული ადამიანის რისხვა ცოტათი მაინც შეანელოსო... ვერც სიშორემ უშველა და ვერც სხვა გარემომ. იქ კიდევ უფრო გაუჭირდა, მაგრამ გამოსავალი იპოვა - ანას მობილურით მესიჯებს უგზავნიდა, წუხილს და ფიქრებს უფრო თამამად უმხელდა... იმდენი ლამაზი სიტყ
...
Read More
|
გიფიქრია ოდესმე, რომ ეს ქვეყანა პატარაა, ძალზე პატარა? პატარა იმისთვის, რომ ერთმანეთის სისშორით გამოწვეული ტანჯვა გვკლავდეს. . .
გიფიქრია ოდესმე, რომ ეს ცხოვრება ძალზე ხანმოკლეა? ხანნმოკლე იმისთვის, რომ ოცნებების ახდენა შეძლოთ . . .
გიფიქრია ოდესმე, როდის იწყებს ადამიანი ოცნებას, ფიქრს იმაზე, რომ შეიძლება ოცნებაც ვაქციოთ რეალობად?. . .
გიფიქრია ოდესმე, რომ რეალობა არ გავს ზღაპრულს სიზმარს რომელზედაც ბავშვობაში ვოცნებობდით ხოლმე?. . .
გიფიქრია ოდესმე, რომ ბავშვობა ზღაპარია, რომელიც მთვარდება მაშინ, როცა ხვდები, რომ ბავშვი აღარ ხარ? . . .
გიფიქრია ოდემსე, რომ ბავშვი აღარ ხარ მაშინ, როცა რეალობას თვალს უწორებ და ხვდები რომ ეს ცხოვრებაა?. . .
გიფიქრიქ ოდესმე, რომ ეს ცოხვრება სცენას გავს, რომელზედაც თავისი როლი აქვას ყველას?. . .
გიფიქრია ოდემსე, რომ ამ ცხოვრებაში კარგად ვერ შეასრულე შენი როლი? . . .
გიფიქრია ოდესმე, რომ ეს ცხოვრება თამაშია, ბედთან თამასჰი, გზა, რომელიც სწორად არ გივლია?. .
გიფიქრია ოდესმე, თუ რა არის ის რაც ყველაზე მეტად გტანჯავს, მაგრამ ამავე დორს ყველაზე მეტად გაძლევს ძალას, რომ ამ ცხოვრებაში კიდევ ერთი ნაბიჯი გადადგა? . . .
და საერთოდ, არასოდეს გიფიქრია, როდის, ან რატო იწყებს ადამიანი ამგვარ ფიქრს? . .
იქნებ მაშინ როცა ხვდება, რომ თურმე ყვარებია . .
|
იცი?ვიღაცას მთელი ერთი წლის მანძილზე ჩემთან მოჰქონდა სისხლისფერი
წითელი ვარდები და კარებთან აწყობდა შენ მეგონე რატომღაც.
ერთხელ ქუჩაში ვიგაც დავინახე შენ მეგონე რატომრაც ხელი დავადე და მათხოვარი შემრჩა.იქაურობას გავეცალე.
ერთხელ ძლიერ წვიმდა ვიღაცამ საწვიმარი მომახურა შენ მეგონე რატომღაც მოვიხედე და ისევ ის მათხოვარი ვნახე
,ხურდა მიუყარე და წამოვედი,უკან რო მოვტრიალდი დავინახე მათხოვარი წასულიყო და ხურდისთვის ხელიც არ ეხლო.
ერთხელ სახლის წინ მიცვალებული ჩამოასვენეს,შენ მეგონე რატომგაც
გარეთ გავვარდი და სასახლეში ის მათხოვარი დავინახე,გულზე სისხლისფერი წითელი ვარდებით,
სახში გავიქეცი კუთხესთან ავიტუზე და მწარედ ავქვითინდი.
ის მათხოვარი თურმე იმიტომ მათხოვრობდა რომ ჩემთვის
სისხლისფერი წითელი ვარდები ეყიდა და ეჩუქა...
|
სიყვარული საწამებლად გავიხადეთ... ყველას უნდა უყვარდეს და უყვარდეთ... იმას კი ვერ აცნობიერებენ,რომ ცრემლი და გულის ტკივილი უფროა მისაღები მათთვის,ვიდრე ღიმილი და სიხარული თვალებში... ფილმებში ნანახი ამბები მოსწონთ... უნდათ მათსავით ეწამონ... "რატომ გახდა "რომეო და ჯულიეტა" მარადიული სიყვარულის ეტალონიო?" პასუხიც აქვთ... "იმიტომ,რომ დაიხოცნენ! ... რომ ეცოცხლათ მომავალში ისეთივე ბანალური იქნებოდა მათი სიყვარული,როგორც უმეტესობისო"... და იმიტომ გინდა შენც,რომ შენს საყვარელ ადამიანს გული ატკინო?!... თითქოს შეგნებულად არ აკეთებ და ამბობ,რომ "ის სხვანაირია!" "მიყვარს,მაგრამ მასთან ვერ გაძლებ!" "ის ჩემთან უბედური იქნება!" "მე მისი ღირსი არ ვარ!"... რატომ აკეთებ ასეთ დასკვნებს?!... დაელაპარაკე?!... ჰკითხე?!... რატომ არ გინდა გაიგო მისი აზრი?!... ქალები ყოველთვის ჩვენით ვიქმნით პრობლემებს სიყვარულში და ჩვენვე ვასრულებთ ჩვენივე დაწყებულს!... სამწუხაროა,რომ გვიან ვხვდებით რაც მართალი შეიძლება ყოფილიყო... თუმცა სიამაყე უმთავრესია ხომ?!... არ აღიარებ,რომ შეცდი!... არადა შეცდი!.... შორიდან,რომ უყურებ სხვისი სიყვარულის ისტორიებს,ვერ ხედავ როგორ იტანჯებიან?!... მათ ამხნევებ.... ყვირი:"უთხარიო!" "არ გაუშვაო!" "უყვარხარო!" "გიყვარსო!" ... სხვისი სიყვარულის დანგრევა გულს გტკენს და შენი?!... ბრაზდები სულელ ქალებზე,ვინც ანგრევს სიყვარულს და სულელურადვე მიჰყავს ცხოვრება საყვარელი ადამიანის გარეშე... შენ რა ნაკლებად სულელი ხარ?!... ხომ გრძნობ იმ ტკივილს,რასაც ფილმის გმირები გ
...
Read More
|
მაღალ ტახტრევანზეიჯდა მამაღმერთი
ღრუბლები ეფინა ბალიშებად,
მყინვარი შანდლად ედგა, შიგ მზე სანთლად ენთო
და ელვის კვერთხით ხალხს სურვილს ანიშნებდა.
წყალობა უფლისა თურმე ყველას მისწვდა
მიწის ყველა მკვიდრნი თავისთან შეჰყარა
გაშლილ ხელისგულზე ედო დედამიწა,
რომ ხალხთა მოდგმისთვის გაეყო ქვეყანა.
მის წინ რიგში იდგნენ, ზანგნი თუ არაბნი
ფრანგნი, თუ ვინ მოსთვლის ღვთის ნებას მინდობილნი
ზოგს მთები არგუნა, ზოგს მთების ქარაფი
ზოგს ცხელი უდაბნო, ზოგს ვრცელი მინდორი.
ზოგს მთა მოუწია, ზოგს მთის კალთები
წყალობა უფლისა არ იყო სადაო,
მხოლოდ ამ გრძელ რიგში არ სჩანდნენ ქართველნი
რიგი და ქართველნი საიდან სადაო!?
და როცა ყოველი დარიგდა სრულიად,
გოჯიც კი მიწისა არ დარჩა უბრალოდ
წარუდგნენ და ჰკითხეს:
"ჩვენ რა ვქნათ უფალო?"
მიწის ამზომელნი სულს ძლივსღა ითქვამდნენ
ფრიად დამაშვრალი სჩანდა თვით უფალი,
განცვიფრდა, ვინა ხართ? სადა ხართ აქამდე
მთელი დედამიწა გავყავი მე უკვე.
ქართველნი გახლავართ, გავშალეთ ნაბდები
და შენი სადღეგრძელო თასებით მოვცალეთ,
რიგს ლხინი ვარჩიეთ გაქეთ და გადიდეთ
და დაგვაგვიანდა, ჰე ღმერთო მოწყალევ.
დავლოცეთ შენს მიერ შექმნილი სამყარო, მეუფევ მაღალო
და რადგან ცუდი და კარგი გაეცი მთლიანად
რა ვუყოთ, ნუ სწუხხართ, თქვენ კარგად იყავით,
ო
...
Read More
|
« 1 2 ... 43 44 45 46 47 ... 88 89 » |
|
 |
| შესვლის ფორმა |
|
 |
|
| სექციის კატეგორიები |
|
|
|
| ძებნა |
|
|
|
| კალენდარი |
| « ნოემბერი 2024 » | | ორ | სამ | ოთხ | ხუთ | პარ | შაბ | კვ | | | | | | 1 | 2 | 3 | | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
|
|
| ჩვენი გამოკითხვა |
|
|
|
| საიტის მეგობრები |
| WwW.Traceurs.Ge |
|
|
| სტატისტიკა |
სულ ონლაინში: 1 სტუმარი: 1 მომხმარებელი: 0 |
|
|
