მთავარი » ♥ისტორია♥
ლინა სკოლაში მივიდა,დაკოს სიცხე ქონდა და ერთი კვირა აცდენდა...ფიზიკის მასი შემოვიდა,ნაზიკომ თვალები დააბრიალა და ნიშნების ამოკითხვა დაიწყო..
ძროხელაშვილი-შე საზიზღარო! გგონია ვერ ვხედავდი შპარგალკა რომ გეწერა?ბრუციაანი ვარ?აბღავლდა ნაზიკო,..5 ქულა შენ,მადლობა მითხარი!"მადლობა მას ..წაილუღლუღა თორნიკემ..
პატარქალიშვილი-"რაიყო მას? ჯანდაბა და მეხი იყო! 1იანი..
უძილაური! ვარ მას,გოგო საიდან გადაწერე? ლინა დაიბნა,მასწმა განაგრძო.. ლინა დამსახურებული 10იანი,გენაცვალე...
ლინა ეიფორიაში იყო,პირველად ცხოვრებაში 10 მიიღო ფიზიკაში,დასვენებაზე ცივ რადიატორზე დაჯდა და ფიქრი დაიწყო,უცებ ზურგში ვიღაცამ ხელი შეუცურა,როგორ ხარ გენაცვალე?ეს გიორგი იყო,ლინა დაიბნა,შეეშინდა,გიორგიმ მადიანად აკოცა ლოყაზე,მისმა დობრლმა ლინას ლოყა აუყროლა,რა სუნია გაიფიქრა ლინამ,კარგად ვარ შენ?ლინა ფეხზე წამოდგა და მისი ხელი მოიშორა.."მეც კარგად,იფიქრე?
-რაზე უნდა მეფიქრა?შეცბა ლინა
-ჩემი შეყვარებული იქნები?
-გიორგი,არ მინდა გაწყენინო,უბრალოდ არ მიყვარხარ..ლინას გული აუთრთლოდა..
-არ გიყვარვარ?არც მე მიყვარხარ,უბრალოდ მიზიდავ.იცი მოზიდვა რა არის?იყავი ჩემთან,იქნებ მოგეწონო.ლინას შეეშინდა,აღარ იცოდა რომელ ვულკანში გადამხტარიყო..
-გიორგი,მორჩი ამაზე ლაპარაკს,დაამთავრე,თავი დამანებე.
-გიორგი მინესიევი ვარ გოგო,ეგრე ნუ ბლატაობ,ჩემზე მაგარი ხარ?იმასაც ვნახავთ ვინ ვისზე მაგარია...გიორგიმ კიდევ ერთხელ გადააფურთხა და წავიდა..ლინა მარტო დარჩა,შეეშინდა
...
Read More
|
დედილო დღეს საკონტროლო ვწერე იძახდა ლინა თავისი ოთახიდან..მერე ნასწავლი გქონდა?იკითხა სოფომ ნაზი ხმით..
ნწუ,გადავწერე,იამაყა ლინამ,,ყოჩაღ,დასძინა სოფომ...ლინამ ტელეფონის ხმა გაიგო,ნომერი უცხო იყო..
-გისმენთ
-ლინა გარეთ გამოიხედე,ისმოდა უცხო კაცის ხმა..ლინამ ტელეფონი დაკიდა და ფანჯრიდან გაიხედა,ქვემოთ გულის ფორმის ცეცხლი ენთო,მიყვარხარ ეწერა და გულის ზემოთ გიორგი იდგა ამაყად მომღიმარე,ლინა დაიბნა,ფარდა გააფარა და დაქალს დურეკა...
-დაკო როგორ ხარ?
-კარგად შენ?
-გოგო გიორგი დგას ქვემოთ მემგონი შენი ძმაკაცი,გული დაანთო,რა უნდა ჩავიდე?
-არ ჩახვიდე ეხლავე მოვალ და ჩამოდი,,,დაკო დაბნეული იყო,ხმა სულ უცახცახებდა..
მალევე 15 წუთში დაკო ქვემოთ გაჩნდა,ახლოს ცხოვრობდა ლინას სახლშან და გამოსვლას დიდი დრო არ დასჭირვებია..ლინამაც შეამჩნია დაკო და ქვემოთ ჩავიდა..
-რა ხდება გიო?ეს რას ნიშნავს ? დააცხრა დაკო გიორგის..
-შენ ვაფშე აქ რა გინდა>>ნუ ერევი..
-გიორგი გული რატომ დამინთე>? დაიმორცხვა ლინა,,,
-მიყვარხარ ლინა,შენ არ მოგწონვარ>?გიორგი თავისი ვეებერთელა თვალებით ლინას ჩააშტერდა,ბავშვს შეეშინდა" კარგი ბავშვი ხარ შენ მაგრამ..ლუღლუღებდა ლინა..
-მორჩა თავი დაანებე,არ მოსწონხარ არ უყვარხარ,დაუყვირა დაკომ..გიორგი დიიდი ხანი უყურებდა ლინას,,ლინა დუმდა და გვერდზე იხედებოდა...გიორგი დაკოს მიუბრუნდა და ყურში ჩასჩურჩულა : "შენ მას ყველაფრისგან ვერ დაიცავ..მერე გაეცინა,თავისი ჭროღა თვალები ააბრიალა,გვერდზე გადა
...
Read More
|
მეორე დღე.
სკოლაში ყველაზე ადრე მნივიდა რადგან გოჩა მასწის ნახვა ძალიან უნდოდა და თნ მისი გვარი უნდა გაეგო. მაგრამ დამრიგებლი მოსული არ დახვდა, კარებიჩკეტილი, დრეფნები ცარიელი, მოიწყინა, ლოდინმა დაღლა, მისი კლასელები მაინც გამოჩენილიყვნენ. მარის მოსვლის იმედი არ ქონდა, სულ იგვიანებდა, ნუნუკა დღეს მოსვლას ვერ მოახერხებდა, ნატალი კი მოვიდოდა, ოღონდ ღმერთმა იცოდა როდის...
საკუთარ თვთან მარტო დარჩენილს გულზე დარდი შემოაწვა. ისევ საშინელი მონატრება იგრძნო ადამიანისადმი , რომელიც არასოდეს უნახავს (მას ასე ეგონა)-მამა ისე საშინლად მოენატრა, ისე საშინლად, როგორც არასდროს.... ახლა რომ აქ მყავდეს, ამბობდა გულში და თალებიდან ცრემლები მოდიოდა.
-რა გატირებს?!
გოჩას ხმა გაიგონა კესომ.
-გოჩა მასწ?!-გვერძე გაიხედა უმალ გოგონამ.
-გამარჯობა...
-გაგიმარჯოთ მასწ...
-მე რა გითხარი?!
-"მასწ" არა ხო?! მაშინ, გაგიმარჯოს გოჩა...?!
-უმჯობესია, რა გატირებს?!
-არაფერი....
-დედასთან იჩხუბე?!
-არა...
-ცუდი ნიშნი მიიღე?!
-არა, მაგრამ მოსალოდნელია უახლოეს მომავალში....
-აბა რა გჭირს გამაგებინე...ვინმემ გაწყენინა?
-არა...~
-დაეცი? რამე იტკინე?
-არა....
-აბა?!
-არაფერი....
გოჩ გაჩუმდა, და გონება დაძაბა, რაზე შეიძლება ტიროდეს გოგო....
-შეყვარებულმა მიგატოვა?!
კესოს გაეცინა და ცრემლები მოიწმინდა.
-რა სისულელეა....შეყვარებული არ მყავს და როგორ მიმატივებდა...
-აბა რა გრირს!-მოტმინების ფიალა აევსო გიჩს...
...
Read More
|
ლინა და დაკო ბალახზე იწვნენ,შემოდგომის ულამაზესი მზიანი დღე იყო,დაკოს თვალები დახუჭული ქონდა,ლინა ცას უყურებდა და ღრუბლებისგან სხვადასხვა ცხოველებს ხატავდა,ხორბლის თავთავები ქარს აექროლებინა და ზღვასავით ატივტივებდა,ამ ქარში,ამ ხმაურში ლინა თავს ისე მშვიდად გრძნობდა,დაკოს ეძინა,ისე ღრმად და მშვიდად ეძინა,ლინას შესცივდა,მეგობართან მიიცუცქა და თავი მიადო,ერთმანეთის სუნთქვა ესმოდათ,ქარი ნაზად აქროლებდა თავთავებს,დაკოს თმებს და ლინას გულს.. მაინც რაზე ფიქრობ დაიკო,მიმართა ლინამ დაქალს რომელიც ჰამაკში იწვა და ნელა ირწეოდა,მთვარის შუქი ნელა ანათებდა მის სახეს,მთიდან ცივი სიო უბერავდა საოცარი ფიჭვის სურნელი მოქონდა,,რატომ ხარ ჩურჩუტი ლინა? ცოტახნის დუმილის შემდეგ მიუგო დაკომ.."მე? ჩურჩუტი რატომ ვარ?
-რატომ ენდობი ესე ადამიანებს,სამყარო ესეთი ფაქიზი არ არის როგორიც შენი გულია.. დაქალი გვერდზე გადაბრუნდა და ლინას თვალებში ჩახედა,მერე გაეღიმა,გაეცინა და დიდხანს უღიმოდნენ ერთმანეთს ორი დაქალი რომელთაც ერთმანეთი ესე უყვარდათ...
-თბილისსში ჩახუთული ჰაერი იყო,მალე ზამათარი მოდიოდა,თუმცა მაინც სიცხე იყო,,,ლინა ბაღში იჯდა,იქვე სკამზე და თავისთვის დღიურს წერდა,ზოგჯერ თუ დაუბერავდა ცივი ნიავი რომელიც მის სხეულს ნაზად აათრთოლებდა..უცებ დაჩრდილდა,ლინამ ზემოთ აიხედა და ბექა დაინახა,ბექა მას ზემოდან უღიმოდა,ლინა უცებ ახტა და სტუმარს მიესალმა,ბექა დაჯდა და თავისი ლამაზი მწვანე თვალები ლინას გაუსწორა,ლინას შერცხვა და თვალები მორცხვად და
...
Read More
|
ლინა უფრო და უფრო ლამაზდებოდა,ირგვლივ მყოფ ბიჭებს ეს არ გამორჩენიათ,დაკომ უამრავი ძმაკაცი გააცნო მას,ყველას ძალიან კარგად შეეწყო,ყველას უყვარდა ლინა,საოცრად კეთილი ბავშვი იყო,მართალია 13 წლის იყო,მაგრამ მაინც უჭკუო ბავშვად რჩებოდა...დაკოს ყველანაირი კატეგორიის მეგობრები ყავდა,ყველას აცნობდა ლინას მხოლოდ გიორგის არ აცნობდა მას..გიორგი ერთი ქუჩაში გაზრდილი ბიჭი იყო,ლაპარაკობდა ჟარგონებით,ვეებერთელა ღიპი და დიდი თავი ამშვენებდა,სიმაღლით ძალიან დიდი იყო,17 წლის ბიჭს 40 წლის კაცის გარეგნობა ქონდა,გოგოებში მისი დანახვა ზიზღს იწვევდა,თუმცა გიორგის თავისი თავი ულამაზესი ეგონა და დიდი წარმოდგენებით ცხოვრობდა..
დაკო საშუალო სიმაღლის,შავთმიანი გამხდარი გოგო იყო,მიუხედავად მისი ლექსიკისა მეგობარი ძალიან უყვარდა და მისთვის კეთილი სურდა...ლინა დღის თავგადასავალს დღიურში წერდა ყოველთვის,მის დღიურს დედა კითხულობდა მალულად...
ერთხელ ლინა და დაკო ნაყინს მიირთმევდნენ და ქალაქში დასეირნობდნენ.. უცებ უკნიდან სალამი მოესმათ,უკან გიო ბირჟაობდა,მის გვერდით ერთი ძალიან ლამაზი ძმაკაცი ედგა.მის ძმაკაცს საოცარი იერი ქონდა,ლამაზი მწვანე თვალები,თვალებს სადღაც შუაგულში ყვითლი ფერი წაკრავდა,ბიჭი ნაზად უყურებდა ლინას,გიორგი ცინიკური მზერით ბირჟაზე გოგოებს ათვალიერებდა,ვინც მოეწონებოდა "კარგი ნაშააო ამბობდა..
სალამი,მიუგო დაკომ,გიორგის ფართო,ვეებერთელა წითელი თვალები ლინას მიაშტერდა,საცოდავი ბავშვი აათვალ დაათვა
...
Read More
|
სასოწარკვეთილი ქმარი ცოლის პალატაში შევიდა,ლინა და დედა ერთად თამაშობდნენ და იცინოდნენ,საბა მათ მიუახლოვდა,მისმა გაფითრებულმა სახემ ცოლი შეაშფოთა..
-საბა კარგად ხარ?
-შენთან სალაპარაკო მაქვს სოფო,,,საბა ათრთოლდა და ლოგინის პირას დაჯდა.. ლინა ადგა და გვერდითა პაციენტთან მივიდა,ეხლა იმას დაუწყო კურკული.. "საბა,დაიწყო სოფომ,შენთვის რაღაც არ მითქვამს,,,
-რა?შეშფოთდა საბა,კიდევ რაღაც საშინელებას ელოდა და ძალებს იკრეფდა..
-იცი,მე ფეხმძიმედ ვარ,სოფოს ღიმილმა წამოუარა,საბა მიუახლოვდა და ცოლი გულში ჩაიკრა,სოფოს მუცელი მას მიედო,საბას ცრემლებით აევსო თვალები,"ტირი?მიუგო ცოლმა,მას ეგონა რომ საბა სიხარულისგან ტიროდა...საბას ცოლის შეკითხვა არ გაუგია,ის სულ იმაზე ფიქრობდა რომ ბავშვი როგორ უნდა მოეკლა?,როგორ უნდა გაეწრირა ღვიძლი შვილი?როგორ უნდა გაეწირა ცოლი?
სოფომ განაგრძო-საბა რა თქვა ექიმმა?საბა გალურჯდა,რაღაც საოცარი ძალა იგრძნო სულში და უთხრა.."საშვილოსნოს პრობლემები გაქვს... სოფოს ფერი დაეკარგა,-რა პრობლემები საბა?
-ნუ ნერვიულობ,საღამოს ოპერაციას გაგიკეთებენ,გადარჩები მიუგო საბამ,"კიბო ჩაიჩურჩულა სოფომ...ჩამეხუტე,ცოლი ტიროდა და ესე დიდი ხანი ეხვეოდნენ ერთმანეთს,,,
საოპერაციოდან ექიმი გამოვიდა,საბა ექიმს მივარდა,ექიმო გადარჩა?ხომ გადარჩა? ექიმს გაეღიმა," გილოცავთ,თქვენი ცოლი იცოცხლებს,აბორტი გავუკეთეთ და კიბო ამოვუღეთ...
საბამ საოცარი ბედნიერებ
...
Read More
|
ექიმმა კარი შეაღო და პაციენტის ქმარს უხმო,საბა ფერწასული შევიდა ექიმის კაბინეტში,უკან პატარა ლენაც მოყვა რომელიც წამდა-უწუმ აქა იქ აფახუნებდა თვალებს..აქ დაბრძანდით უხმა ექიმმა მშვიდი ტონით და იქვე მყოფ სკამზე მიუთითა,შვილო გარეთ დამელოდე უთხრა მამამ,ლენაც ხმაამოუღებლივ გაერთ გაფახუნდა,მერე თავი შემოყო და იკითხა: ბიძია დედა ხომ კარგადაა? "კარგად კარგად შილო არ იდარდო მიუგო ექიმმა ღიმილით...
-აბა ექიმო რა ხდება.ჩემს ცოლს რა სჭირს! საბა ფერწასული იჯდა და ემოციებს ვერ იკავებდა...
-თქვენს ცოლს სისხლის მოწამვლა აქვს,2 სტადდის საშვილოსნოს კიბო და ეს ყველაფერი საფრთხეს უქმნის ნაყოფის დაბადებას..
საბა გაშრა,გაფითრებული იჯდა სკამზე და ერთი სული ქონდა მიწა როდის გაუსკდებოდა..
-ჩემი ცოლი ორსულადაა?წაილუღლუღა მერე
-გახლავტ,მე3ე თვეზე,სამწუხაროდ აბორტის გაკეთება მოგვიწევს,დედის ჯამრთელობას საფრთხე ექმნება..
-არ შეიძლება გადარჩეს ექიმო?იქნებ უშველოთ?
-შველა შეიძება,მაგრამ დიდი რისკია რომ ბავშვის დაბადებამდე დედა გარდაიცვლება თ ოპერაციას არ გავუკეთებთ,ნარკოზი კი მოგეხსენებათ ოპერაციისას დიდ საფრთხეს უქმნის ნაყოფს...ესე რომ გადაწყვიტეთ რა ვქნა..ექიმმა პირზე ხელი მიიფარა და მწუხარე თვალებით საბას მიაშტერდა..
-ექიმო თქვენ რას მთხოვთ,ავირჩიო ვინ იცოცხლებს და ვინ არა?ამას როგორ მთხოვთ ექიმო? საბას ნერვიულობისგან სახე გაუწითლდა და თალზე ცრემლი მოადგა..
-თუ ოპერაციას 1 თის განმავლობაში ვერ გავაკეთებთ კიბო ბოლო სტადიაზე გადავა და მო
...
Read More
|
რვას ათი ეუთი აკლდა, როცა მატარებელში ავიდნენ და კუპე დაიკავეს. ანა უმალ ფანჯარასთან დაჯდა, ვლადი მის გვერდით მოკალათდა და გაზეთის კითხვა დაიწყო, დიმიტრი კი ვერადა ვერ ისვენებდა, ხან კუპის წინ დასეირნობდა, ხან მატარებლის ვაგონებში. ბოლოს ანას პირდაპირ დაჯდა და ფანჯარაში დაიყო ყურება, აკვირდებოდა თოვლით დაფარულმიდამოს. ანა თვის კულონს ხელში ათამაშემბდა.
-გეყოფა! პატარა ბავშვივით ნუ იქცევი, გირსეულად დაიჭირე თავი, ისე, როგორც რუსეთის პრინცესას შეეფერება.-უსაყვედურა დიმიტრიმ, რომელიც თვალს ადევნებდა გოგონას ყოველ მოძრაობას და გცევას.
-რაა?! მე ვიგცევი ბავშვივით?! მე კი არა, შენ უფრო! ცქმუტავ, ერთ ადგილას ვერ ჩერდები, შენი მოსვენება არაა!
ორივე გაჩუმდა. ვლადმა სათალის ზევიდან გადმოხედა მათ, გაეღიმა მერე კი კითხვა განაგრძო.
-მოგენატრება პეტერბურგი?!-ანამ დაარღვია სიჩუმე.
-არა! სულაც არა...-უპასუხა ბიჭმა.
-მაგრამ პეტერბურგი ხომ შენი მშობლიური ქალაქია...იქ სადაც დაიბადე, გაიზარდე, იქ არის შენი სახლი....
-ანა, ჩემო ანა , შენ რაღაც ვერ გაიგე სწორად...პეტერბურგი არის ადგილი სადაც ოდესღც ვხცოვრობდი და მასთან თითქმის არაფერი მაკავშირებს....
-უცნაური ადამინი ხარ დიმიტრი....-თითქოს თვისთვის აღნიშნა ანამ.
ვლადი კითხვას მორჩა, გაზეთი გვერძე გადადო დიმას ვიზა გამოართვა, საკუთარიც აიღო და კუპე დატოვა.
-სად წავიდა?!
-ვიზები უნდა შეამოწმოს კონდუქტორმა, მის აქ მოსვლას ჯობს ვლადი მივიდეს მასთნ, რადგან თუ აქ მოვა შენ დახვდები ვიზის გარეშ
...
Read More
|
დედამ პირველად დაინახა ახალდაბადებულ გოგოს თათები,ისეთი პატარა იყო,ისეთი ნაზი,ყველას ეშინოდა ამ არსებისთვის რამე არ ევნო ვინმეს...ქმარი აღტაცებით შემოვარდა პალატაში და ცოლს კოცნა დაუწყო,ბავშვი ტიროდა,ვეებერთელა მომწვანო თვალები გაახილა და გაიღიმა,უჩვეულო იყო ახალშობილის ღიმილი,მისი თვალები კი ისეთი სათნო იყო,თვალებში ღია თაფლისფერი კეკლუცობდა რომელსაც გარშემო მწყვანე ზოლი შემოერტყა..ბავშვი იღიმოდა და ირგვლივმყოფთ აოცებდა..."შვილო,ჩემო ნანატრო შვილო,რამდენ ხანს გელოდი,რამდენ ხანს.." რა დავარქვათ? წარმოთქვა ღონემიხდილმა დედამ, არ ვიცი,შენ გადაწყვიტე დასძინა ქმარმა..
-დედაჩემის სახელი რომ დავარქვათ?
-ბავვშვს სიცოცხლეს ვერ გავუმწარებ..
-მარო შენი დასაცინიი სახელია?გაჯავრდა ცოლი..ქმარმა სიცილი ძლივს შეიკავა და სერიოზული მზერა ტყორცნა ირგვლივმყოფთ..
მოდი ლინა დავარქვათ წაილუღლუღა თავისთვის ცოლმა...ქმარიც არ შეეწინააღმდეგა და შვილის სახელს აღტაცებით შეხვდა...
გადიოდა დრო,სოფო ბავშვს უვლიდა,საბა მუშაობდა და ოჯახს არჩენდა,საამური იყო ტყისპირას ცხოვრება,უამრავი ჩიტის გალობა ისმოდა დილაობით,ღამე კი სიმყუდროვეს მხოლოდ ბუ და კალია თუ არღვევდა..
ლინა ოქროსფერკულულა ლამაზი ბავშვი იყო,თეთრი სახე,მორცხვი მზერა,ვეებერთელა დიდრონი თვალები და ქვედა დიდი,წითელი ტუჩი,პეპელასავით დაფარფატებდა აქა იქ,ხან რას მიაწყდებოდა,ხან რას,უმეტეს წილად თოჯინებს თამაშობდა,ღამით ესიზმრებოდა ვითომ დაფრინავდა,მერე ძირს ვარდებოდა და ეღვიძებოდა,სიზმარი იყო და ტიირ
...
Read More
|
"ალბად არასდროს გიგრძვნიათ რაღაც ისეთი , რაც მე ვიგრძემნი მისადმი იმწამსვე როოგრც კი დამადო ხელი, და იკითხა ჩემზე....
შემდეგ დამიცვა....ისე მიცავდა, ისე გამოდებით, "კბილებით", დირექტორი ისე დაარწმუნა რომ არ დავესაჯე და არც დედის დაბარება იყო საჭირო, ისე დამაკვალიანა და ისე მოაგვარა საქმე მანანა ვერაფერს მიხვდა. უბრალოდ განცვიფრებული შესცქეროდა მას და არ იცოდა რა ეთქვა, უბრალოდ გაოცებული ვიყავი მისი იურიდიული ნიჭით, ჩემს უფლებებს,რ ოგორ იცავდა და ხაზგასმით ამტკიცებდა იმას , რომ ასეთი რაღც (ძილი გაკვეთილზე-რა სასაცილო თემაა და აშკარად მტყუანი ვიყავი მე) ნებისმიერს შეიძლება დაემართოს, მასწავლებელი იქნება ეს თუ მოსწავლე...ნამდვილად არაჩვეულებრივი ადვოკალია, მიკვირს რა უნდა აქ, სკოლაში, გაკვეთილებზე, მოზარდებთნ, როცა ამხელა დიაპაზონი გააჩნია...მოკლედ...იმის მიუხედავდ,რ ომ მტყუანი ვიყავი და მშბლის დაბარებას თუ არა ერთ გვარიან საყვედურს მაიც ვიმსახურებდი, ჩემმა "გმირმა" (ხო ასე ვეძხი ა, შემთხვევის მერე) მაინც გადამარჩინა, და "მშრალზე" სრულიად "მშრალი" გამიყვანა...საოცარია მაგრამ იმის მაგივრად, რომ დირექტორს გაეჩუმებინა და ეთქვა ამ საქმეში ნუ ერევიო ბოლომდე მოუსმინა და რაღც-რაღცეებში დაეთანხმა კიდეც, მგონი მანანამ თვი უხერხულადაც კი იგრძნო. საბოლოოდ ეს საქმე უჩვეულოდ დამთავრდა, დირექტორმა თვზე ხელი გადამისვა (პირდაპირი მნიშვნელობით) და მითხრა, რომ ასეთუ რაღც არ უნდა განმეორებულიყო, თორემ გოჩაც კი ვერ მიშველიდა ვერც მე და ვერც ჩემს გაფუჭებულ საქმეს (ანუ დ
...
Read More
|
« 1 2 ... 7 8 9 10 11 ... 39 40 » |
|
 |
| შესვლის ფორმა |
|
 |
|
| სექციის კატეგორიები |
|
|
|
| ძებნა |
|
|
|
| კალენდარი |
| « ნოემბერი 2024 » | | ორ | სამ | ოთხ | ხუთ | პარ | შაბ | კვ | | | | | | 1 | 2 | 3 | | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
|
|
| ჩვენი გამოკითხვა |
|
|
|
| საიტის მეგობრები |
| WwW.Traceurs.Ge |
|
|
| სტატისტიკა |
სულ ონლაინში: 1 სტუმარი: 1 მომხმარებელი: 0 |
|
|
