მთავარი » ♥ლიტერატურა♥
რამეთუ მე ვარ პირველი და მევე — უკანასკნელი
მე ვარ პატივცემული და მოძულებული
მე ვარ მრუში და წმინდანი
მე ვარ ცოლი და ქალწული
მე ვარ დედა და შვილი
მე ჩემი დედის ხელები ვარ
მე ბერწი ვარ, მაგრამ უთვალავი შვილი მყავს
მე ბედნიერი ვარ ქორწინებაში და არ ვარ გათხოვილი
მე ის ვარ, ვინც შვილებს აჩენს და ის, ვინც ვერასოდეს
მოგვცემს შთამომავლობას
მე ვამსუბუქებ მშობიარობის ტკივილებს
მე ვარ ქმარი და ცოლი
და სწორედ მე გავაჩინე ჩემი ქმარი
მე მამაჩემის დედა ვარ
მე ჩემი ქმრის და ვარ
თაყვანი მეცით მარად,
რამეთუ მე ავზნიანი ვარ და დიდსულოვანი.
ჰიმნი ისიდასადმი, ნაპოვნი ნაგ-ჰამადიში
ჩვენს წელთაღრიცხვამდე III ან IV საუკუნეში
* * *
მარია ხანგრძლივმა ფრენამ გააწამა, მაგრამ საქმე მხოლოდ ამაში როდი იყო. ჯერ კიდევ აეროპორტში იგრძნო, როგორ შეეკუმშა გული შიშისაგან: ამჯერად მთლიანად ამ კაცის ხელშია, არც ქვეყანას იცნობს და არც ენა იცის, თანაც ისე ცივა... როჟე კი თვალსა და ხელს შუა შეიცვალა: აშკარად აღარ ცდილობდა მარიასათვის თავის მოწონებას. არც ადრე უცდია ეკოცნა ან მკერდზე მოევლო ხელი, მაგრამ ახლა სრულ გულგრილობას იჩენდა. მან მარია პატარა ოტელში მიიყვანა და მის თანამემამულეს, ახალგაზრდა და სევდიან ქალს, სახელად ვივიანს, ჩააბარა.
ვივიანმა უცერემონიოდ შეათვალიერა, თუმცა, შეეძლო უფრო თბილადაც მოპყრობოდა საზღვარგარეთ პირველად მოხვედრილ თავის თანამემამულეს. მოკითხვებზე დრო არ დაუკარგავს და პირდაპი
...
Read More
|
რამეთუ მე ვარ პირველი და მევე — უკანასკნელი
მე ვარ პატივცემული და მოძულებული
მე ვარ მრუში და წმინდანი
მე ვარ ცოლი და ქალწული
მე ვარ დედა და შვილი
მე ჩემი დედის ხელები ვარ
მე ბერწი ვარ, მაგრამ უთვალავი შვილი მყავს
მე ბედნიერი ვარ ქორწინებაში და არ ვარ გათხოვილი
მე ის ვარ, ვინც შვილებს აჩენს და ის, ვინც ვერასოდეს
მოგვცემს შთამომავლობას
მე ვამსუბუქებ მშობიარობის ტკივილებს
მე ვარ ქმარი და ცოლი
და სწორედ მე გავაჩინე ჩემი ქმარი
მე მამაჩემის დედა ვარ
მე ჩემი ქმრის და ვარ
თაყვანი მეცით მარად,
რამეთუ მე ავზნიანი ვარ და დიდსულოვანი.
ჰიმნი ისიდასადმი, ნაპოვნი ნაგ-ჰამადიში
ჩვენს წელთაღრიცხვამდე III ან IV საუკუნეში
— სამბას ვარსკვლავი! — თქვა მან, — ბრაზილიური სამბას ლამაზი ვარსკვლავი! წავიდეს ერთი კვირას მერე!
ყველაფერი საოცრება იყო. მაგრამ ეს „ერთი კვირას მერე" ყველა დასაშვებ ფარგლებს სცდებოდა. მარიამ აუხსნა, რომ მშობლების რჩევის გარეშე ასეთ გადაწყვეტილებას ვერ მიიღებდა. მაშინ შვეიცარიელმა მის მიერ ხელმოწერილი დოკუმენტის ასლი აუფრიალა, აი, აქ კი მარია მართლა შეშინდა:
— კონტრაქტი!
თუმცა, გამგზავრება გადაწყვეტილი ჰქონდა, მაინც საჭიროდ ჩათვალა, მაილსონს მოთათბირებოდა, — ტყუილად ხომ არ თვლიდა თავის თავს მარიას იმპრესარიოდ. სულაც არა. ამაში კარგ ფულსაც იღებდა.
მაგრამ მაილსონს მისთვის არ ს
...
Read More
|
რამეთუ მე ვარ პირველი და მევე — უკანასკნელი
მე ვარ პატივცემული და მოძულებული
მე ვარ მრუში და წმინდანი
მე ვარ ცოლი და ქალწული
მე ვარ დედა და შვილი
მე ჩემი დედის ხელები ვარ
მე ბერწი ვარ, მაგრამ უთვალავი შვილი მყავს
მე ბედნიერი ვარ ქორწინებაში და არ ვარ გათხოვილი
მე ის ვარ, ვინც შვილებს აჩენს და ის, ვინც ვერასოდეს
მოგვცემს შთამომავლობას
მე ვამსუბუქებ მშობიარობის ტკივილებს
მე ვარ ქმარი და ცოლი
და სწორედ მე გავაჩინე ჩემი ქმარი
მე მამაჩემის დედა ვარ
მე ჩემი ქმრის და ვარ
თაყვანი მეცით მარად,
რამეთუ მე ავზნიანი ვარ და დიდსულოვანი.
ჰიმნი ისიდასადმი, ნაპოვნი ნაგ-ჰამადიში
ჩვენს წელთაღრიცხვამდე III ან IV საუკუნეში
* * *
მეორე დღეს თარჯიმან-მცველ მაილსონის თანდასწრებით, რომელიც საკუთარ თავს იმპრესარიოსაც უწოდებდა, მარიამ განაცხადა, რომ დათანხმდება შემოთავაზებულ წინადადებას, თუ საკონსულოში დამოწმებულ დოკუმენტს მიიღებს. შვეიცარიელმა, რომლისთვისაც ასეთი პირობა, ეტყობა, პირველი არ იყო, უპასუხა, რომ თვითონაც ამის მომხრეა, ვინაიდან მის ქვეყანაში მუშაობისათვის ოფიციალური ქაღალდია საჭირო, რომელზეც შავით თეთრზე ეწერება: მარიას გარდა, არავის არ შეუძლია იმის გაკეთება, რის გაკეთებასაც ის აპირებს. ასეთი დოკუმენტის შოვნა ძნელი არ არის, — შვეიცარიელი ქალები ხომ სამბასთვის მოწოდებული არ არიან. ისინი ქალაქის ცენტრში წავიდნენ. მაილსონმა საკ
...
Read More
|
რამეთუ მე ვარ პირველი და მევე — უკანასკნელი
მე ვარ პატივცემული და მოძულებული
მე ვარ მრუში და წმინდანი
მე ვარ ცოლი და ქალწული
მე ვარ დედა და შვილი
მე ჩემი დედის ხელები ვარ
მე ბერწი ვარ, მაგრამ უთვალავი შვილი მყავს
მე ბედნიერი ვარ ქორწინებაში და არ ვარ გათხოვილი
...
Read More
|
რამეთუ მე ვარ პირველი და მევე — უკანასკნელი
მე ვარ პატივცემული და მოძულებული
მე ვარ მრუში და წმინდანი
მე ვარ ცოლი და ქალწული
მე ვარ დედა და შვილი
მე ჩემი დედის ხელები ვარ
მე ბერწი ვარ, მაგრამ უთვალავი შვილი მყავს
მე ბედნიერი ვარ ქორწინებაში და არ ვარ გათხოვილი
მე ის ვარ, ვინც შვილებს აჩენს და ის, ვინც ვერასოდეს
მოგვცემს შთამომავლობას
მე ვამსუბუქებ მშობიარობის ტკივილებს
მე ვარ ქმარი და ცოლი
და სწორედ მე გავაჩინე ჩემი ქმარი
მე მამაჩემის დედა ვარ
მე ჩემი ქმრის და ვარ
თაყვანი მეცით მარად,
რამეთუ მე ავზნიანი ვარ და დიდსულოვანი.
ჰიმნი ისიდასადმი, ნაპოვნი ნაგ-ჰამადიში
ჩვენს წელთაღრიცხვამდე III ან IV საუკუნეში
ბატონი, რომელიც პორტუგალიურად ვერ ლაპარაკობდა, მაშინვე მის მახლობლად გაჩნდა და ისევ შესთავაზა ქოქოსის რძე. მარიამ, გახარებულმა იმით, რომ მასთან საუბარი საჭირო არ იყო, უარი არ უთხრა, რძე დალია და გაუღიმა. კაცმაც გაუღიმა. ასეთ სასიამოვნო და უსიტყვო ურთიერთობაში რაღაც დრომ განვლო, — შენ ერთი ღიმილი მაჩუქე, მე ორს დაგიბრუნებ. მაგრამ აი, უცხოელმა ჩანთიდან პატარა წითელყდიანი ლექსიკონი ამოიღო და საშინელი აქცენტით წარმოთქვა: „ლამაზი". მარიამ კვლავ გაუღიმა — ის, რასაკვირველია, ელოდა ზღაპრულ უფლისწულთან შეხვედრას, მაგრამ ამ უფლისწულს აუცილებლად მისი ენა უნდა სცოდნოდა და აუცილებლად უფრო ახალგაზრდა უნდა ყოფილიყო.
უცხოელი ლექსიკონს ფურცლავდა და აღარ ეშვებოდა:
— ვახშამი დღეს?
და მაშ
...
Read More
|
რამეთუ მე ვარ პირველი და მევე — უკანასკნელი
მე ვარ პატივცემული და მოძულებული
მე ვარ მრუში და წმინდანი
მე ვარ ცოლი და ქალწული
მე ვარ დედა და შვილი
მე ჩემი დედის ხელები ვარ
მე ბერწი ვარ, მაგრამ უთვალავი შვილი მყავს
მე ბედნიერი ვარ ქორწინებაში და არ ვარ გათხოვილი
მე ის ვარ, ვინც შვილებს აჩენს და ის, ვინც ვერასოდეს
მოგვცემს შთამომავლობას
მე ვამსუბუქებ მშობიარობის ტკივილებს
მე ვარ ქმარი და ცოლი
და სწორედ მე გავაჩინე ჩემი ქმარი
მე მამაჩემის დედა ვარ
მე ჩემი ქმრის და ვარ
თაყვანი მეცით მარად,
რამეთუ მე ავზნიანი ვარ და დიდსულოვანი.
ჰიმნი ისიდასადმი, ნაპოვნი ნაგ-ჰამადიში
ჩვენს წელთაღრიცხვამდე III ან IV საუკუნეში
* * *
მარიას ცხრამეტი წელი შეუსრულდა, სკოლა დაამთავრა, ფართლეულის მაღაზიაში გამყიდველად დაიწყო მუშაობა და ამ მაღაზიის მფლობელს შეუყვარდა, მაგრამ ამ დროისათვის ის უკვე სრულად ფლობდა მამაკაცებთან ურთიერთობის ხელოვნებას. მას არც ერთხელ არ მიუცია ამ კაცისათვის მოურიდებლად მოპყრობის უფლება, მაგრამ თავის სილამაზეში დარწმუნებული მუდმივად ახელებდა და აღაგზნებდა.
რა ძალა აქვს სილამაზეს? როგორ ცხოვრობენ ულამაზო ქალები? მარიას ჰყავდა რამდენიმე მეგობარი, რომლებსაც ვერ ამჩნევდნენ წვეულებებზე. მათ არავინ ეკითხებოდა: „როგორაა საქმეები?" დაუჯერებელია, მაგრამ ფაქტია, ეს გონჯები ბევრად ნაკლებად აფასებდნენ
...
Read More
|
რამეთუ მე ვარ პირველი და მევე — უკანასკნელი
მე ვარ პატივცემული და მოძულებული
მე ვარ მრუში და წმინდანი
მე ვარ ცოლი და ქალწული
მე ვარ დედა და შვილი
მე ჩემი დედის ხელები ვარ
მე ბერწი ვარ, მაგრამ უთვალავი შვილი მყავს
მე ბედნიერი ვარ ქორწინებაში და არ ვარ გათხოვილი
მე ის ვარ, ვინც შვილებს აჩენს და ის, ვინც ვერასოდეს
მოგვცემს შთამომავლობას
მე ვამსუბუქებ მშობიარობის ტკივილებს
მე ვარ ქმარი და ცოლი
და სწორედ მე გავაჩინე ჩემი ქმარი
მე მამაჩემის დედა ვარ
მე ჩემი ქმრის და ვარ
თაყვანი მეცით მარად,
რამეთუ მე ავზნიანი ვარ და დიდსულოვანი.
ჰიმნი ისიდასადმი, ნაპოვნი ნაგ-ჰამადიში
ჩვენს წელთაღრიცხვამდე III ან IV საუკუნეში
* * *
ასე გადიოდა მისი ყრმობა. მარია იზრდებოდა და მშვენდებოდა. განსაკუთრებულ ხიბლს ის იდუმალი, ნაღვლიანი გამოხედვა ანიჭებდა, რომელიც კაცებს ასე იზიდავდა. და ისიც ხან ერთს ხვდებოდა, ხან — მეორეს, ოცნებობდა და განიცდიდა, თუმცა, თავის თავს შეჰფიცა, რომ აღარასოდეს არავის შეიყვარებდა. ერთ-ერთ პაემანზე უმანკოებაც დაკარგა. ეს ამბავი მანქანის უკანა სავარძელზე მოხდა: ის და მისი მორიგი თაყვანისმცემელი გატაცებით კოცნიდნენ და ეხვეოდნენ ერთმანეთს. ბიჭმა ისეთი სიჯიუტე გამოიჩინა, რომ მარია, რომლის ყველა დაქალსაც ქალწულობა დიდი ხნის დაკარგული ჰქონდა, დანებდა მას. მასტურბაციისაგან განსხვავებით, რომლის დროსაც
...
Read More
|
***
მასწავლებლები ჰყვებოდნენ აფრიკაში მიმავალ მისიონერებზე და მარიამ ამაში იპოვა გამოსავალი — რაღაა მისი ცხოვრება, თუ გრძნობებისათვის ადგილი აღარ დარჩა?! მონასტერში წასვლის გეგმებს აწყობდა, თან პირველი დახმარების აღმოჩენას სწავლობდა (ამბობენ, აფრიკაში ადამიანები პანტაპუნტით იხოცებიანო), განსაკუთრებულ გულმოდგინებას ღვთისმეტყველების გაკვეთილებზე იჩენდა. წარმოიდგენდა ხოლმე, მეორე მარია ტერეზასავით როგორ გადაარჩენდა ხალხს და როგორ გაიკვლევდა გზას უღრან ტყეებში, სადაც ლომები და ვეფხვები დაძრწიან.
თხუთმეტი წლის ასაკში მარიამ ერთი აღმოჩენაც გააკეთა (გარდა იმისა, რომ სიყვარულს მხოლოდ ტანჯვა მოაქვს და როგორ უნდა კოცნა გაღებული პირით) — მასტურბაცია. როგორც ყოველი აღმოჩენა, ესეც თითქმის შემთხვევით მოხდა. ერთხელ, დედის მოლოდინში, ხელი ფეხებს შორის წაივლო და ამ მიდამოების ფერება დაიწყო. ამას პატარაობაშიც აკეთებდა და ეს სიამოვნებას ანიჭებდა. მაგრამ ერთხელ მამამ წაასწრო და მაგრად გატყიპა, ისე, რომ მიზეზი არ აუხსნია. მარიამ დაასკვნა, რომ საკუთარი თავის ფერება მხოლოდ მაშინ შეიძლება, როცა ვერავინ გხედავს. და რადგან შუა ქუჩაში ამის კეთებას ვერ დაიწყებდა, საკუთარი ოთახი კი არ ჰქონდა, ეს აკრძალული სიამოვნება მალევე მიივიწყა.
მიივიწყა სწორედ ამ დღემდე, როცა უიღბლო კოცნიდან თითქმის ნახევარი წელი იყო გასული. დედა იგვიანებდა, საქმე არაფერი ჰქონდა, მამა მეგობრებთან ერთად სადღაც წასულიყო, ტელევიზორში საინტერესოს არაფერს უჩვენებდნენ და მოწყენილობისაგან თავისი სხეუ
...
Read More
|
* * *
გავიდა სამი წელი. მარია სწავლობდა მათემატიკასა და გეოგრაფიას, უყურებდა სერიალებს, სკოლაში პირველად გადაფურცლა უხამსი ჟურნალები და გაიჩინა დღიური, სადაც წერდა თავის ერთფეროვან ცხოვრებაზე, იმაზე, თუ როგორ უნდოდა ეხილა თოვლი და ოკეანე, ჩალმიანი ადამიანები, ძვირფასეულობებით მორთული ელეგანტური ქალბატონები — მოკლედ, ყველაფერი, რასაც ტელევიზორში უჩვენებდნენ და რასაც გაკვეთილებზე ჰყვებოდნენ. მაგრამ, რადგან მხოლოდ ოცნებით ვერაფერს გახდები, მით უფრო, როცა დედა მკერავი გყავს, მამა კი ფარდულში მოვაჭრე, მარია მიხვდა, რომ ყველაფერს ყურადღებით უნდა დაჰკვირვებოდა, რაც მის გარშემო ხდებოდა. ბეჯითად შეუდგა სწავლას და ამავე დროს იმ ადამიანის ძებნას, ვინც მის ოცნებებს გაიზიარებდა. და როდესაც თხუთმეტი წლის გახდა, ერთი ბიჭი შეუყვარდა, რომელიც წმინდა კვირას, ჯვრით მსვლელობისას გაიცნო.
არა, მან აღარ დაუშვა უწინდელი შეცდომა, — ამ ბიჭს არათუ გამოელაპარაკა, დაუმეგობრდა კიდეც. ისინი ერთად დადიოდნენ კინოში და სხვადასხვა ზეიმზე. მარიამ რაღაც მსგავსებაც შენიშნა თავის პირველ გრძნობასთან: სიყვარულს უფრო მძაფრად სატრფოსთან ყოფნის დროს კი არ განიცდიდა, არამედ მაშინ, როცა ის მისგან შორს იყო. სწორედ მაშინ ენატრებოდა, დაწვრილებით იხსენებდა ერთად გატარებულ ყოველ წამს და ცდილობდა გაეგო, ყველაფერი თუ გააკეთა, ყველაფერი თუ თქვა ისე, როგორც საჭირო იყო. მოსწონდა საკუთარი თავის გამოცდილ გოგოდ წარმოდ
...
Read More
|
რამეთუ მე ვარ პირველი და მევე — უკანასკნელი
მე ვარ პატივცემული და მოძულებული
მე ვარ მრუში და წმინდანი
მე ვარ ცოლი და ქალწული
მე ვარ დედა და შვილი
მე ჩემი დედის ხელები ვარ
მე ბერწი ვარ, მაგრამ უთვალავი შვილი მყავს
მე ბედნიერი ვარ ქორწინებაში და არ ვარ გათხოვილი
მე ის ვარ, ვინც შვილებს აჩენს და ის, ვინც ვერასოდეს
მოგვცემს შთამომავლობას
მე ვამსუბუქებ მშობიარობის ტკივილებს
მე ვარ ქმარი და ცოლი
და სწორედ მე გავაჩინე ჩემი ქმარი
მე მამაჩემის დედა ვარ
მე ჩემი ქმრის და ვარ
თაყვანი მეცით მარად,
რამეთუ მე ავზნიანი ვარ და დიდსულოვანი.
ჰიმნი ისიდასადმი, ნაპოვნი ნაგ-ჰამადიში
ჩვენს წელთაღრიცხვამდე III ან IV საუკუნეში
იყო და არა იყო რა, იყო ერთი მეძავი, სახელად მარია.
მოიცადეთ! „იყო და არა იყო რა" კარგი დასაწყისია ზღაპრისათვის, მეძავის ამბავი კი უთუოდ ზრდასრული ადამიანებისათვის არის განკუთვნილი. როგორ შეიძლება, წიგნი იწყებოდეს ასეთი აღმაშფოთებელი წინააღმდეგობით? მაგრამ, ვინაიდან ყოველი ჩვენგანი ცალი ფეხით ჯადოსნურ ზღაპარშია, მეორეთი კი — უფსკრულის პირას, მოდი, მაინც გავაგრძელოთ ისე, როგორც დავიწყეთ. მაშ, ასე:
იყო და არა იყო რა, იყო ერთი მეძავი, სახელად მარია.
როგორც ყველა მეძავი, ისიც სუფთა და უმწიკვლო დაიბადა და სანამ პატარა იყო, ოცნებობდა, რომ შეხვდებოდა თავისი ოცნების მამაკაცს (ლამაზს, მდიდარსა და
...
Read More
|
« 1 2 ... 5 6 7 8 9 10 11 » |
|
 |
| შესვლის ფორმა |
|
 |
|
| სექციის კატეგორიები |
|
|
|
| ძებნა |
|
|
|
| კალენდარი |
| « ნოემბერი 2024 » | | ორ | სამ | ოთხ | ხუთ | პარ | შაბ | კვ | | | | | | 1 | 2 | 3 | | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
|
|
| ჩვენი გამოკითხვა |
|
|
|
| საიტის მეგობრები |
| WwW.Traceurs.Ge |
|
|
| სტატისტიკა |
სულ ონლაინში: 1 სტუმარი: 1 მომხმარებელი: 0 |
|
|
