მთავარი » ♥ლექსები სიყვარულზე♥
დაკარგულ სიყვარულს ნუ დაელოდები, ნუ დაღვრი უაზროდ ცრემლს, გაქცეულ მეგობარს ნუ გაეკიდები ტყუილად დაიღლი ნერვს.... რასაც ვერ მიწვდები, პოტინს ნუ დაუწყებ, თორემ გაიღიმებს ღმერთი... თუკი გიწერია მისი დაბრუნება, თვითონ დაგიბრუნებს ღმერთი.... შენი სიყვარული ისევ შენთან მოვა, ბოლომდე იქნება შენი.... ოღონდ ერთი გწამდეს, ცხოვრების დიდ გზაზე იწამე უფალი ღმერთი !!!
...
|
თუ გინდა რომ მიპოვო და შემიგრძნო, შორს ნუ მეძებ! მანდვე ვარ... შენს გულში.. გინდა ჩემს გულისცემას მოუსმინო? საკუთარ გულზე დაიდე ხელი, შენი გულისცემა ჩემი გულისცემაა... როცა ერთმანეთზე ვფიქრობთ, გული ერთნაირად გვიცემს... ასე რომ, დაიდე გულზე ხელი და გაიგონებ ჩემს გულისცემას... ხომ ხედავ, რა ახლოს ვართ ერთმანეთთან, აქვე მყავხარ გულში, შენი ტარებაც კი შემიძლია, გამუდმებით თან დამყავხარ ყველგან, ჩვენ სულ ერთად ვართ. დაფიქრდი განა ასე არ არის? განა სულ ჩემთან არ ხარ ფიქრებით? მე შენ გული მოგპარე, ჩემი გული კი შენ გაქვს, სიყვარულისთვის ესაა მთავარი
...
|
როცა გულის ნაცვლად დიდი ქვის ლოდია და სუყველაფერი თითქმის იოლია როცა დარწმუნდები მწარედ გაtყუებენ მაშინ გაუჩნდება ბედსაც ირონია.
როცა დაგროვილი ბოღმა მოგაწვება ნერვებზე თამაში ამ დროს იოლია და ცრუ იმედები ესეც რომ გაქრება მაშინ გაუჩნდება ბედსაც ირონია.
როცა ქვეყანაზე არავინ არ გიყვარს მაშინ ეს ცხოვრება სულ მთლად იოლია და თუ სიყვარულს ფეხქვეშ გითელავენ სწორედ ამას ქვია ბედის ირონია..
|
ქარმა წაიღო ის გრძნობა ძველი, შენ რომ გიყურებ, ფიქრით სხვაგან ვარ, მერე წავალ და არაფერს გეტყვი. გაივლის დრო და მოვა ზამთარი, დარდი ფიფქებად დაიწყებს თოვას, რომ შემცივდება, დაბერავს ქარი, ჩემს გასათბობად არავინ მოვა... ხმადაბლა ისევ რომ ამღერდება "ვერხვის ფოთოლთა თეთრი ლაშქარი", შენი თვალები გამახსენდება და ისევ ისე დაბერავს ქარი. ისევ გაჩნდები ღამის სიზმრებში, ძველ სურათებსაც ვიპოვი სადმე, ჩავიძირები ისევ ფიქრებში და გულში ისევ ჩუმად გინატრებ. გეტყვი, დაბრუნდი, მე შენ მიყვარხარ, ჯერ კიდევ მახსოვს ის გრძნობა ძველი, რომ ვერ გიყურებ, დარდით აღარ ვარ, შენ კი წახვალ და არაფერს მეტყვი...
|
ქარმა წაიღო ის გრძნობა ძველი, შენ რომ გიყურებ, ფიქრით სხვაგან ვარ, მერე წავალ და არაფერს გეტყვი. გაივლის დრო და მოვა ზამთარი, დარდი ფიფქებად დაიწყებს თოვას, რომ შემცივდება, დაბერავს ქარი, ჩემს გასათბობად არავინ მოვა... ხმადაბლა ისევ რომ ამღერდება "ვერხვის ფოთოლთა თეთრი ლაშქარი", შენი თვალები გამახსენდება და ისევ ისე დაბერავს ქარი. ისევ გაჩნდები ღამის სიზმრებში, ძველ სურათებსაც ვიპოვი სადმე, ჩავიძირები ისევ ფიქრებში და გულში ისევ ჩუმად გინატრებ. გეტყვი, დაბრუნდი, მე შენ მიყვარხარ, ჯერ კიდევ მახსოვს ის გრძნობა ძველი, რომ ვერ გიყურებ, დარდით აღარ ვარ, შენ კი წახვალ და არაფერს მეტყვი...
|
მე უთვალავჯერ მადინეს ცრემლი, ბევრჯერ სიკვდილი მანატრებინეს, რამდენჯერ მკერდით ღალატისაგან ნატკენი გული მატარებინეს... ალბათ,რაღაცა ჩემი ბრალია, დეკემბრის სევდამ სულშიც დათოვა, ჩემთან ვერავინ ვერ გაძლო დიდხანს, ვინც წასვლა შეძლო,ყველამ დამტოვა... შენ ერთადერთი შემორჩი ბოლოს, ჩემს ფიქრთან ბრძოლას შენ ისევ იტან და შენთან ყოფნის ბრალია მხოლოდ, სული სხეულში რომ ისევ მიდგას...
|
იქნებ გგონია, რომ დავბრუნდები, დამსხვრეულ გრძნობებს ჩავთვლი ვარგისად, არ მითხრა ახლა, რომ მოგენატრა, იის სურნელი ჩემი კაბისა.
იქნებ გგონია რომ დავბრუნდები, და ბავშვურ თვალებს შემოგანათებ, არა ძვირფასო, გრძნობა თან გაჰყვა, იმ ნაკუწებად ქცეულ ბარათებს.
გული დამტვერილ საფერფლედ იქცა, ფერფლს ცეცხლად ვეღარ აქცევ მეორედ, სხვას შევიყვარებ, ოღონდ თავიდან, შენ ვერასოდეს გაგიმეორებ..
|
ვიღაცამ მომიძღვნა ლამაზი ვარდები, წუთით დამავიწყა პრობლემა, დარდები, თუმცა სიყვარული იმ ვარდებს არ ახლდა, რაღაც ქალური ჩემში კვლავ განახლდა. მეჭირა ღიმილით ხასხასა ვარდები, ეკალიც მჩხვლეტდა და სურნელიც მათრობდა, სულაც არ მიყვარდა ვარდების პატრონი, მაგრამ ყურადღება სულს მაინც ათბობდა. გთხოვ, ნუ დაინანებ ქალისთვის ყვავილებს, თუნდაც სულ პატარა, ლურჯთვალა იას, ქალი არასოდეს ივიწყებს მამაკაცს, მისთვის ერთი ღერი ყვავილიც თუ მიაქვს...
|
ღმერთო შეგთხოვ გულით ამ გულს გულიანად გაუგო, ალერსით და მოფერებით ტკივილები გაუქრო. მაშინ ფერი ვარდის მათაც აღარ დაუბინდდებათ, რადგან ქალი ლაზია და ნაზი მოვლა სჭირდება.
რადგან ქალი რთველია და ვნებით დაიკრიფება, რადგან ქალი წყაროა და წვეთად დაიწრიტება, შემოდგომის ფოთოლთცვენით ფერიც გაუყვითლდება, მოეფერეთ სანამ ფერი ვარდისფერი იქნება.
ქალი, ქალი, ქალი - მარგალიტის თვალია, დიდების და უკვდავების წმინდა კელაპტარია, ღვთისმშობელი მარიამი - სალოცავი ხატია, ქალი - სამყაროს გვირგვინი, მზე და დედოფალია.
|
მე რომ ავმღერდები შენი მონატრებით ავმგერდები, შენი მონატრებით სულის წყვდიადებში ავენთები, სიცოცხლეს ვფიცავ სიკვდილსა ვტირი გულს ენატრები ლამაზი როთმით.
სიცოცხლე ობლად შენს მოსვლას ელის, გული კი ობოლი ბავშვივით ტირის გრძნობები წარსულში ჩამქრალი მიჰქრის, ლამაზი გოგონა კი ხატის წინ ტირის
მე კი არვიცი იმ გოგოს რა სურს თურმე ლოდინით ცეცხლ ალში იწვის, გულს ენატრები თვალს ელანდები, ზგვას ეფინები ტალღებს ეტაკები.
სანთლები იწვის გული კი დნება, სული ეული მწუხარე რჩება ფრაზები ცეცლად ალისფერ ხდება, შენი მონათრება უკვდავი რჩება
გოგონა კვდება ვარდივით ჭკნება, კოკორში ფერფლად ლანდივით რჩება, ბიჭი კი ტაძარში მუხლ დაცემული შენზედ ლოცულობს და შენთვის კვდება!
|
|
|
|
შესვლის ფორმა |
|
|
|
სექციის კატეგორიები |
|
|
|
ძებნა |
|
|
|
კალენდარი |
« დეკემბერი 2024 » | ორ | სამ | ოთხ | ხუთ | პარ | შაბ | კვ | | | | | | | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
ჩვენი გამოკითხვა |
|
|
|
საიტის მეგობრები |
WwW.Traceurs.Ge |
|
|
სტატისტიკა |
სულ ონლაინში: 1 სტუმარი: 1 მომხმარებელი: 0 |
|
|