იმ დილითაც დამაგვიანდა.
მაღვიძარამ რომ დარეკა, ზუსტად 10 წუთი აკლდა 9 საათს.
კივილით წამოვხტი ლოგინიდან.

" დამაგვიანდა... "
აბაზანაში ისეთი სისწრაფით შევქანდი და გამოვქანდი, მე თვითონ თავბრუ დამეხვა. თმა რა თქმა უნდა, არც კი გამიშრია, ისე შევიკარი, ჩავიცვი,
ერთი-ორი და...
გამოვვარდი.

ქუჩაში ჩემი მეეზოვე ბაჯი შემხვდა.
გამარჯობის მერე, წამიკითხა 10 წუთიანი ლექცია, რომ აუცილებლად მენინგიტი დამემართება თუ არ გადავეჩვიე სველი თმით სიარულს. მე გავუღიმე და დავემშვიდობე – : "სანამ მენინგიტი დამემართება, სამსახურიდან გამაგდებენ თუ დროზე არ მივედი, ეხლა არ მცალია, და ეგ თემა რომ დავბრუნდები , მერე განვავრცოთ-თქო." – ვუთხარი.

ტაქსი გაწყდა.
გადავირიე.
ძლივს გავაჩერე და ჩავჯექი.
სამსახურამდე ვისმენდი ,,მსოფლიოში ყველაზე ლამაზ სიმღერა " მოკლე კაბას. " ეს "ღვთის რისხვა" მელოდია 28-ე ჯერ რომ დაიწყო ძალიან ვთხოვე მძღოლს,
"თუ შეიძლება , მაგნიტოფონი გამორთეთ-თქო."
საგიჟეთში ვარ დილიდან.

სამსახურში 5 საათი ვიმუშავე, 3 საათი ტელეფონზე ვიჭორავე და ერთი საათი
ვსვი ჩემი უსაყვარლესი რძიანი ყავა.

6 საათზე ანკამ დამირეკა.
- ეხლა არ თქვა რომ არ იცი.
- რა? – გავიკვირვე მე.
- მართლა არ იცი?
- რა არ ვიცი?
- აუუუ, პროსტა როგორ არ იცი. – გიჟივით გაიცინა ანკამ.
- ანკააა, რა იყო , მთვრალი ხარ?
... Read More